• informatyka i programowanie,
• ochrona przyrody,
• ornitologia,
• siedliskoznawstwo i fitosocjologia,
W związku z powyższym, wskazane wydaje się, aby studenci specjalizowali się w konkretnych dyscyplinach już w trakcie studiów np. poprzez aktywną działalność w kołach naukowych czy samorządzie studenckim.
6. Wielkie zaniepokojenie budzą nowopowstające kierunki „leśnictwo” na uczelniach wyższych. Tym bardziej, że ośrodki te nie prowadzą wieloletnich badań w zakresie leśnictwa oraz nie posiadają doświadczonej kadry naukowo-dydaktycznej z zakresu nauk leśnych. Działanie takie nie pozwala na kształcenie leśników o wysokich kwalifikacjach co jest ze szkodą dla funkcjonowania polskiego leśnictwa.
7. Dla utrzymania wysokiej jakości kształcenia na wydziałach leśnych w Krakowie, Poznaniu, Warszawie niezbędne jest dążenie do zachowania właściwej liczby rekrutowanych absolwentów średnich szkół leśnych. Uczniowie tych szkół powinni skupiać swoją uwagę na nauce przedmiotów, takich jak np. matematyka czy biologia, są one bowiem przedmiotami rekrutacyjnymi. Wyniki uzyskane z tych przedmiotów na egzaminie maturalnym stanowią często barierę w trakcie przyjmowania na wspomniane wydziały leśne.
8. Ogólny kierunek zmian w programach studiów leśnych powinien uwzględniać:
• nauczanie języków obcych ze szczególnym uwzględnieniem tak zwanego języka Ja chow ego,
• wprowadzenie interdyscyplinarnych (kompleksowych) zajęć terenowych,
• rozszerzenie zakresu nauczania przedmiotów humanistycznych (np.: filozofii, socjologii, psychologii, komunikacji społecznej),
• zwiększenie wymiaru zajęć z przedmiotów (zmiany dynamiczne) edukujących specjalistów, na których zapotrzebowanie zgłasza bieżąco rynek pracy w sektorze le śno-dr zew ny m,
• zwiększenie wymiaru zajęć z przedmiotów ogólnych.
9. Za niezbędne uznać należy dalsze pogłębianie współpracy pomiędzy trzema Wydziałami
Leśnymi:
4