65600 skanuj0050 (47)

5.7. Europejskie programy ochrony przyrody

Ramka 5.5. Europejska Agencja Środowiskowa - EEA (European Environmental Agency) I

EEA jest organem Unii Europejskiej, utworzonym w 1994 roku na mocy rozporządzenia przyjętego przez I UE w 1990, z siedzibą w Kopenhadze. Członkami EEA są kraje UE oraz Turcja, Lichtenstein, Norwegia I i Islandia. Chęć przystąpienia do EEA zgłosiły kraje byłej Jugosławii, Albania i Szwajcaria.

Zadaniem EEA jest dostarczanie obiektywnych informacji na temat stanu i przemian środowiska przyrod- I niczego Europy, czynników powodujących te przemiany, z ekonomicznymi i społecznymi włącznie, oraz I prawdopodobnych prognoz kierunków dalszych zmian. Źródłem informacji jest głównie Europejska Sieć I Informacji i Obserwacji Środowiska (Eionet), a ponadto Urząd Statystyczny (Eurostat), Wspólne Centrum I Badawcze Komisji Europejskiej (JCR), Organizacja ds. Współpracy Gospodarczej i Wyżywienia (OECD), I Program Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych (UNEP), Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. I Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), Światowa Organizacja Zdrowia (WHO). EEA koordynuje działalność kra- I jowych agencji środowiska lub ministerstw środowiska krajów członkowskich (National Focal Points). Jej I pracami kieruje Zarząd złożony z przedstawiciela każdego kraju członkowskiego, dwóch przedstawicieli I Komisji Europejskiej oraz dwóch wybitnych naukowców, desygnowanych przez Parlament Europejski.

pochłonęła lalka lat pracy ponad 300 ekspertów z całej Europy i niebagatelną kwotę oki 13 min euro.

* Pierwsze, opublikowane w listopadzie 2004 roku, rezultaty analizy zmian pokrywania różnych form użytkowania ziemi w latach 1990—2000 dowodzą np. bardzo szybkiej ekspansji rozrastających się aglomeracji miejskich na terytorium Włoch, Holandii i wschodniej części Niemiec, wzrostu urbanizacji na obszarach wiejskich w Irlandii, fragmentacji krajobrazu w różnych miejscach kontynentu na skutek rozbudowy sieci dróg lub zaniku naturalnych korytarzy ekologicznych, ale także wzrostu lesistości i redukcji powierzchni zdewastowanych terenów poprze-mysłowych dzięki ich rekultywacji. Wyniki projektu są wykorzystywane w programie Komisji Europejskiej — Globalny Monitoring Środowiska i Bezpieczeństwa (GIo-§tol Monitoring Jor Environment and Security GMES), funkcjonującym pod nadzorem Europejskiej Agencji Środowiskowej i we współpracy z Europejską Agencją Kosmiczną. Program ten od 2008 roku ma dostarczać informacji środowiskowych pochodzących z monitoringu naziemnego i zintegrowanych systemów obserwacji satelitarnych, m.in. dla zapewnienia bezpieczeństwa środowiskowego w skali europejskiej i globalnej.

Polska była pierwszym krajem środkowej Europy, który przystąpił do realizacji programu CORINE—Land Cover, a utworzoną w latach 1992—1993 bazę danych wielokrotnie wykorzystywano, m.in. do opracowania map użytkowania ziemi w Polsce (Adaś Rzeczypospolitej Polskiej 1995), opracowania numerycznych map wspomagających szacowanie szkód w zlewni Odry, wyrządzonych powodzią w 1997 roku, oraz typowania ostoi przyrody o znaczeniu europejskim.

Zadaniem CORINE—Biotopes jest z kolei wyselekcjonowanie obszarów ważnych CORINE-w ochronie europejskiej różnorodności biologicznej oraz stworzenie zintegrowa- ^-B'^otoP^es nej bazy danych o tych ostojach przyrodniczych pod nazwą Europejski Bank