5.8. Światowe organizacje ochrony przyrody
nych. Z inspiracji i pod nadzorem EEA zaczęto tworzyć System informacji i klasyfikacji siedlisk EUNIS (European Naturę Information System), który był ważnym etapem wypracowania merytorycznych podstaw efektywnej współpracy w ochronie EUNIS przyrody europejskiej. Prace nad klasyfikacją typów siedlisk przyrodniczych, których najistotniejszą częścią było wypracowanie prostego, uniwersalnego języka opisu i charakterystyki europejskich siedlisk, podjęto w 1997 roku. Bazowały one na klasyfikacji siedlisk Palearktyki oraz na systemie ich kodowania stosowanego w programie CORINE—Biotopes.
EUNIS znajduje zastosowanie w:
■ identyfikacji i dokumentacji typów siedlisk przyrodniczych w Europie, zwłaszcza najbardziej zagrożonych i wymagających ochrony;
■ charakterystyce różnorodności i monitoringu typów siedlisk na poziomie europejskim, regionalnym, krajowym i lokalnym;
■ wykonywaniu map typów siedlisk przyrodniczych w różnych skalach, zależnie od potrzeb;
■ rozwoju europejskiej sieci obszarów chronionych, szczególnie sieci obszarów Natura 2000;
■ tworzeniu przyrodniczych baz danych.
Wszystkie programy europejskie są nadal realizowane, a ich wyniki okresowo weryfikowane i uzupełniane.
IUCN
The World Conservation Union 1
■ Światowa Unia Ochrony Przyrody — IUCN (The World Conservation Union) jest najstarszą i niewątpliwie jedną z najbardziej zasłużonych organizacji o zasięgu światowym, zajmującą się wszystkimi dziedzinami ochrony przyrody. Powstała 5 października 1948 roku w Fontainebleau (Francja) jako Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody. Po kilku latach przyjęła nazwę Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych (International Union for Conservation of Naturę and Na-tural Resources, IUCN). W 1990 roku nazwę ponownie zmieniono, pozostawiając jednak powszechnie znany skrót IUCN. Siedziba organizacji mieści się w Gland (Szwajcaria). Misją IUCN jest inicjowanie, popieranie i wspomaganie działań rządów i organizacji międzynarodowych na rzecz ochrony spójności i różnorodności przyrody oraz sprawiedliwego i ekologicznie zrównoważonego użytkowania zasobów przyrodniczych.
IUCN zrzesza 1042 członków z 140 krajów, w tym 111 agencji rządowych Zasięg i struktura i instytucji naukowych oraz ponad 800 organizacji pozarządowych; stale współ- IUCN pracuje z ponad 10 tysiącami uczonych ze 181 krajów (stan z początku 2007 roku). Dysponuje profesjonalną kadrą tysiąca pełnoetatowych pracowników, reali-