5.9. Europejskie organizacje ochrony przyrody
jego ochrony. W ostatnich latach problematykę działalności FEI zdominowały zagadnienia globalnej zmiany klimatu, ubożenia żywych zasobów mórz i oceanów oraz potencjalnego niebezpieczeństwa uwolnienia się organizmów genetycznie modyfikowanych do środowiska naturalnego. Najgłośniejsze jego akcje wiążą się z obroną waleni, fok, kanadyjskich lasów, Puszczy Białowieskiej, a także kultury rdzennej ludności Nowej Zelandii.
Użyteczny adres internetowy: www.foei.org/
■ EUROPARK jest organizacją pozarządową z siedzibą w Grafenau (Niemcy), powstałą w 1973 roku pod nazwą Federacja Parków Natury i Parków Narodowych Europy (Federation oj Naturę and National Parks oj Europę). Zrzesza ponad 370 instytucji i placówek naukowych oraz jednostki administrujące ok. 400 obszarami chronionymi w 38 krajach Europy.
Celem tej organizacji jest:
■ promocja i udzielanie merytorycznej pomocy europejskim obszarom chronionym, zwłaszcza parkom narodowym, parkom natury i rezerwatom biosfery;
■ rozwijanie i zacieśnianie współpracy między zarządzającymi obszarami chronionymi, m.in. w wyniku wymiany pracowników (motto EUROPARK-u: „Pracując razem — uczmy się jedni od drugich”);
■ wymiana informacji i doświadczeń na temat ochrony przyrody;
■ realizacja wspólnych projektów czynnej ochrony gatunków i ekosystemów. Członkami EUROPARK-u są m.in.: Białowieski PN, Słowiński PN, Tatrzański PN,
Ojcowski PN i Wigierski PN. Gospodarzem corocznej Konferencji EUROPARK ’99 było Zakopane.
Z inicjatywy członków tej organizacji dzień 24 maja 1999 roku ogłoszono Europejskim Dniem Parków. W tym dniu na całym kontynencie propagowano ideę ochrony przyrodniczych skarbów Europy (dla uczczenia 90. rocznicy utworzenia pierwszego parku narodowego w Europie).
Użyteczny adres internetowy: www.europarc.org
■ Europejska Asocjacja Ochrony Dziedzictwa Geologicznego — ProGEO (The European Associationjor the Consermtion <jthe Geological Heritage), zawiązana w 1993 roku, jest stowarzyszeniem europejskich specjalistów z kręgu geologów, geografów, planistów przestrzennych i nauczycieli zajmujących się ochroną przyrody nieożywionej. Jego celem jest wyszukiwanie, rejestrowanie i ochrona stanowisk geologicznych, cennych zwłaszcza dla nauki i edukacji. W myśl zasady „co jest stracone, nigdy nie będzie odkryte”