3329132912

Dla przedstawicieli tradycyjnych, wschodnich stylów walki jest kwestią dyskusyjną czy za sztuki walki można uznać takie formy walki jak boks, kick-boxing, Kudo Daido Juku, MMA, zapasy, czy fechtunek, ponieważ poza elementami czysto technicznymi nie uwzględniają rozwoju duchowego i kulturowego adepta (co, zdaniem niektórych, jest koniecznym warunkiem "sztuki", a bez nich można mówić raczej jedynie o sporcie lub systemie walki). Krytycy tego podejścia podnoszą z kolei, że to raczej tradycjonalne style, jak aikido, czy capoeira, które duży nacisk kładą na rozwój duchowy i samą "sztukę", ale nie sparringi i trening realnej walki, nie powinny podkreślać, że uczą walki wręcz.”⁹

Sztuki walki nie mogą zmierzać w kierunku sportu, nie mogą stać się sportem, wypacza to nie tylko idee, szkodzi samej sztuce, szkodzi również społeczeństwu.

„Popularyzacja jakiejkolwiek sztuki walki niesie ze sobą również pewne niebezpieczeństwa. Narastająca komercjalizacja, spory w obrębie poszczególnych szkół, przywiązywanie zbyt dużej wagi do zawodów oraz skandaliczne zachowanie niektórych instruktorów niewątpliwie wywołałyby konsternację założycieli judo, karate i aikido. A byli to wizjonerzy, ludzie wierni ideałom, które przekazywali swoim uczniom.”¹⁰

Pisząc pracę licencjacką zetknąłem się z publikacjami Wojciecha Cynarskiego, który opisuje to zjawisko sztuk walki w następujący sposób: „Sztuki walki są bardziej mitem, rytuałem i sztuką, niż sportem. Posiadają wartość antropologiczno-kulturową jako element stylu życia i symboliczną w społecznej świadomości [...] Istotna jest też dialektyczna współzależność między sztukami walki a kulturą wschodu. Ceremoniał sztuk walki stanowi przejaw sfery sacrum, formę rytuału. Zawiera elementy sekretu, magii, tajemnicy życiowej mocy, egzotycznej poetyki. Sztuki walki ubrane w szaty orientalnych kultur, terminologii, ideologii, są przejawem zhumanizowanej tradycji kulturowej dawnych wojowników (cu!tura militum)”^{1 2}

16

1

⁹ http://pl.wikipedia.org/wiki/Sztuki walki z dnia 18.01.201 lr.

¹⁰    Stevens J., Trzej Mistrzowie BUDO, Diamond Books, Bydgoszcz 2001, s.7

2

   Cynarski W., Teoria i praktyka dalekowschodnich sztuk walk w perspektywie europejskiej, Rzeszów 2004, s. 165