3434597428

Postanowienia ogolne 19

wzdłuż statku znajdują się dwie nadbudowy lub więcej, to dla rozpatry wanej kondygnacji należy uwzględnić tylko jedną -najszerszą; dla najniższej kondygnacji hi należy mierzyć w płaszczyźnie symetrii od górnego pokładu albo od umownej linii pokładu, tam gdzie występuje miejscowa nieciągłość górnego pokładu; jeżeli nadbudowa mająca szerokość większą niż 0,255 znajduje się ponad nadbudową o szerokości 0,255 lub mniejszej, wówczas szeroką nadbudowę należy uwzględnić w obliczeniach, natomiast wąską można pominąć;

A - boczna powierzchnia nawiewu kadłuba powyżej letniej wodnicy ładunkowej oraz nadbudówek i pokladówek o szerokości większej niż 0,255, w obrębie długości Lo, |m²]. n - liczba nadbudówek opisanych w definicji //,.

.2 dla katamaranów

Ą =D*+2^2a_pb_p +Bh_p +    j+0,L4    (1.7.2.2)

D, B, A, h_it n - jak w 1.7.2.1;

a_p - odległość od letniej wodnicy ładunkowej do dolnej krawędzi pomostu, mierzona w płaszczyźnie symetrii [m|, b_p - szerokość dowolnego z obu kadłubów (pływaków) mierzona w połowie odległości a_p, [m];

h_p - wysokość pomostu (odległość dolnej krawędzi pomostu do pokładu górnego) mierzona w płaszczyźnie symetrii [m]; b, - szerokość danej kondygnacji nadbudowy (lub pokladówki) o wysokości h_h [m];

.3 dla trimaranów

H =D^J+^Z^ap^bPJ ^+Bhr + E*A j⁺⁰-^M    <^U-²-³>

D, B, A, hi,n-}ak w 1.7.2.1; a_p, b_p, h_p, bi - jak w 1.7.2.2;

b_Pj - szerokość danego kadłuba mierzona w połowie odległości a_p, [mj.

Przy określaniu poszczególnych wysokości można nie uwzględniać wzniosu pokładu i przegłębienia.

W przypadku statków o większej ilości kadłubów, wskaźnik wyposażenia będzie rozpatrywany indywidualnie.

1.7.3 Przy określaniu A oraz h maszty, osłony, nadburcia itp. konstrukcje o wysokości 1,5 m i większej powinny być uwzględniane i traktowane w obliczeniach jako nadbudowy. Natomiast zrębnice luków oraz ładunki pokładowe takie jak kontener}' mogą być pomijane.