wyższość nauki Ludwiga von Misesa jak i całej Szkoły Austriackiej nad socjalistycznymi doktrynami. Tego jednak wydaje się nie zauważają autorzy podręczników ekonomii, a także wielu profesorów uniwersyteckich, którzy pomijają w swoich wykładach zarówno dorobek Ludwiga von Misesa jak i całej szkoły austriackiej. Autor niniejszej pracy chce więc niejako przyczynić się do zapełnienia owej luki i udowodnić tym samym, że myśl ekonomii austriackiej istnieje w świadomości młodych ludzi, pomimo oporu ze strony dużej jeszcze grupy lewicujących profesorów i innych intelektualistów.
Rozdział pierwszy zawiera ogólną charakterystykę całej szkoły austriackiej; korzenie i początek myśli austriackiej, a także charakterystyka czołowych przedstawicieli tejże szkoły. Osobny podrozdział poświęcony został dla Ludwiga von Misesa, gdzie oprócz życiorysu przedstawione zostały najdonioślnejsze dzieła austriackiego ekonomisty.
W rozdziale drugim opisane zostało, co Ludwig von Mises rozumiał przez pojęcia kapitalizmu, socjalizmu i interwencjonizmu państwowego. Konkretne rozróżnienie tych trzech systemów pozwala nie tylko pojąć mechanizmy ich działania, ale także obnażyć błędne zarzuty, jakie antykapitaliści stawiają gospodarce rynkowej.
Rozdział trzeci zawiera misesowską krytykę socjalizmu i interwencjonizmu państwowego. Przedstawiony został w nim: problem rachunku ekonomicznego, opierającego się na cenach rynkowych; polityka inflacjonizmu i ekspansji kredytowych, jako celowe działanie rządów mające na celu sztuczne pobudzania gospodarki, którego nieuchronną konsekwencją jest kryzys; ingerencja państwa w ceny i produkcję w konsekwencji czego następuje spadek produktywności całej gospodarki; a także zjawisko konfiskaty i redystrybucji dochodu, jako chęci wcielenia w życie idei „sprawiedliwości społecznej”.
W ostatnim, czwartym rozdziale opisana została koncepcja mentalności antykapitalistycznej, przez którą autor książki o tymże tytule chciał wyjaśnić, dlaczego intelektualiści wbrew zdrowemu rozsądkowi, występują przeciwko gospodarce rynkowej.
Praca została napisana w oparciu o dostępne polskie wydania dzieł Ludwiga von Misesa, szczególnie o wydane - przez działający w Polsce Instytut Ludwiga von Misesa - w 2007 roku „Ludzkie Działanie” określane jako opus magnum1 twórczości
5
Zwrot łaciński, oznaczający najwybitniejsze dzieło w dorobku artysty.