3547344138

1.2. Polimery

Polimery to inaczej związki wielkocząsteczkowe, których cząsteczki zbudowane są z dużej liczby powtarzających się grup zwanych merami. Substancjami wyjściowymi do otrzymywania polimerów są związki o małym ciężarze cząsteczkowym zwane monomerami O powstaniu makrocząsteczki polimeru decyduje też funkcyjność monomeru. Przez funkcyjność danego związku rozumie się liczbę posiadanych przez niego grup zdolnych do reakcji chemicznej, np. grupy -OH, - COOH, -NH2 -SOH3 itd.

Jeśli związek zawiera w cząsteczce tylko jedną z tych grup, nazywany jest związkiem jednofunkcyjnym, a gdy jest ich więcej - związkiem wielofunkcyjnym. Przykładem związku dwufunkcyjnego jest kwas adypinowy HOC-(CH2)4- COOH, związku trójfunkcyjnego - gliceryna HOCH2-CH(OH)-CH2H.

Funkcyjność związków określa się również na podstawie obecności w nich podwójnych lub potrójnych wiązań.

Związki o jednym podwójnym wiązaniu, np. etylen CH2 = H2 są dwufunkcyjne, zaś związki o dwóch reaktywnych wiązaniach w cząsteczce jak butadien H2C=CH-CH=CH2 oraz mający potrójne wiązanie acetylen CH^CH są czterofunkcyjne.

Z monomerów dwufunkcyjnych otrzymuje się polimery o budowie liniowej (brak rozgałęzień innego rodzaju jak grupy boczne monomerów, np. grupa fenolowa styrenu):

W przypadku użycia przynajmniej jednego monomeru trójfunkcyjnego i wielofunkcyjnego powstaje polimer o budowie rozgałęzionej:

•Ć

Ć

c —c —c

lub usieciowionej:

c—c—c

-c

c

■c—c