II. CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA
Oznaczanie temperatury zapalenia tworzyw sztucznych wg PN-69/C-89022 Tworzywa sztuczne. Oznaczanie temperatury zapalenia
2.1. Definicje podstawowe
Temperatura zapalenia tworzyw sztucznych
Temperatura zapalenia tworzyw sztucznych jest to najniższa temperatura powierzchni grzejnej, przy której gazowe produkty rozkładu termicznego ciała stałego zapalają się płomieniem od punktowego bodźca termicznego, np. płomienia.
Temperatura zapalenia jest wielkością stałą dla danego tworzywa i w danych określonych warunkach badania.
Jej wartość zależy od:
- sposobu i szybkości ogrzewania,
- stopnia rozdrobnienia tworzywa,
- źródła zapłonu,
- czasu oddziaływania.
2.2. Metoda oznaczania temperatury zapalenia tworzyw sztucznych wg PN-69/C-89022
Istota metody
Istota metody polega na ogrzaniu próbki badanego tworzywa (do temperatury 10° C niższej od spodziewanej temperatury rozkładu) i na próbie zapalenia wydzielających się gazów.
Za temperaturę zapalenia przyjmuje się najniższą temperaturę, w której nad wylotem gilzy z tworzywem można zaobserwować płomień nie znikający przez co najmniej 5 s.
Aby zminimalizować wpływ czynników takich jak sposób i szybkość ogrzewania, stopień rozdrobnienia itd. na wartość temperatury zapalenia, w normie PN-69/C-89022 określono wymiary kawałków, na jakie trzeba rozdrobnić badane tworzywo, wymiary probówki (gilzy), w której poddaje się rozkładowi termicznemu tworzywo sztuczne.
2.3. Wykonanie oznaczenia temperatury zapalenia tworzyw sztucznych 2.3.1. Opis aparatury
Przyrząd do oznaczania temperatury zapalenia tworzyw sztucznych (rys. 8.) składa się z następującego zestawu:
a) bloku w postaci okrągłego, aluminiowego walca z 4 otworami na probówki (gilzy) z ba danym tworzywem. Blok jest ogrzewany elektrycznie tak, aby można było osiągnąć temperaturę w zakresie od 0 do 700°C,