1.6. Odporność termiczna polimerów
O podstawowych właściwościach każdego polimeru decyduje przede wszystkim jego masa cząsteczkowa i struktura chemiczna. Przez strukturę polimeru należy rozumieć budowę chemiczną makrocząsteczek, ich przestrzenną konfigurację i wzajemne położenie oraz stopień krystaliczności. W stanie stałym większość związków wielkocząsteczkowych to polimery bezpostaciowe. Atomy wchodzące w skład makrocząsteczki tworzą łańcuch główny utworzony najczęściej z atomów węgla i przyłączonych do niego podstawników. Makro cząsteczki mają w rzeczywistości postać trójwymiarową i są w przestrzeni chaotycznie skłębione.
Związki wielkocząsteczkowe wykazują różną wytrzymałość łańcucha na rozerwanie i niejednakowo ulegają wpływom temperatury.
Jednym z zasadniczych czynników, które wpływają na wielkość rozkładu termicznego jest moc (energia) wiązań między atomami.
W tabeli 1. przedstawiono średnie wartości energii wiązania w zależności od grupy, czy związku, w jakim to wiązanie występuje.
Średnia energia wiązania Eo (termochemiczna energia wiązania) jest wielkością przypisywaną każdemu wiązaniu w taki sposób, że suma energii wszystkich wiązań jest równa entalpii reakcji rozkładu 1 mola gazowych cząsteczek na atomy w temperaturze 0°C w stanie podstawowym.
Tabela 1.
Energia wiązań