Regeneracja wody odbywa się w osobnej komorze napowietrzania z zawiesiną mikroorganizmów (tzw. osadu czynnego). Oczyszczona woda może być recyrkulowana dwojako:
- albo jest ona pozbawiona zawiesiny mikroorganizmów, które oddzielają się od wody w osadnikach skąd są zawracane do komór napowietrzania, a woda do absorbera.
- albo do absorbera kieruje się bezpośrednio zawartość komory napowietrzania. Wówczas jednak płuczka musi być konstrukcyjnie i technicznie tak rozwiązana, aby uniemożliwić gromadzenie się istotnych ilości biomasy na elementach konstrukcyjnych i wypełnienia płuczek
Czynnikiem decydującym o popularności biologicznych metod oczyszczania gazu jest ich niski koszt. Ich atrakcyjność wzrasta także w przypadku wystąpienia w gazach małych koncentracji zanieczyszczeń.
Warunki i ograniczenia prowadzenia procesu biologicznego oczyszczania gazów:
• usuwane z gazów odlotowych zanieczyszczenia muszą być podatne na rozkład biologiczny,
• zanieczyszczenia muszą być rozpuszczalne, choćby tylko słabo, w wodzie stanowiącej środowisko życia mikroorganizmów,
• temperatura oczyszczanych gazów musi się mieścić w zakresie aktywności biologicznej mikroorganizmów
(0-55 °C, optimum 37-40 °C),
• oczyszczane gazy nie mogą zawierać substancji trujących dla mikroorganizmów, np. związków metali ciężkich czy oparów kwasów.
Literatura
1. J.Warych, „Oczyszczanie przemysłowych gazów odlotowych”.WNT, 1994r.
2. M.Kabasch-Korbutowicz „Membrany wokół nas”, VIII ogólnopolska Konferencja Naukowa, Kompleksowe i szczegółowe problemyinżynierii środowiska, Darłówko, str.61
3. J. Ceynowa, „Membrany selektywne i procesy membranowe”, Membrany selektywne i procesy membranowe, w:// „Membrany. Teoria i praktyka.”: wykłady monograficzne i specjalistyczne. Z. 1 /red R. Wódzki, 2003, 7-29. Fundacja Rozwoju Wydziału Chemii, UMK, Toruń 2003
Literatura uzupełniająca
4. B.Głowiak, E.Kempa, T.Winnicka, „Podstawy ochrony środowiska”,
PWN, Warszawa, 1985r.
5. S.K.Wiąckowski, „Wybrane zagadnienia ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego człowieka” PWN Warszawa 1989.
6. Skupinska K, Misiewicz I, Kasprzycka-Guttman T, Polycyclic aromatic hydrocarbons: physical properties, environmental appearance and impact on living organisms. Acta Pol Pharm 2004 61:233-240
7. B.J.Alloway, D.C.Ayres, „Chemiczne podstawy zanieczyszczenia środowiska”, Wydawnictwo Naukowe PWN,Warszawa, 1999r.
8. L.Falkowska, K. Korzeniewski, „Chemia atmosfery”, Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk, 1998r.
9. A.M.Trzeciak, „ Wstęp do chemii nieorganicznej środowiska”, Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław, 1995r.
10. Peter 0’Neill, „Chemia środowiska”, PWN ,1997
11. Praca zbiorowa pod redakcjąL. Wachowskiego, P. Kirszensztejna „Ćwiczenia z podstaw chemii środowiska”, Poznań. 1999r.
20