3623316830

Nadciśnienie tętnicze u pacjentów w starszym wieku - od epidemiologii do leczenia

: antybiotykien

ze względu na to, że nie są one wrażliwe na działanie leków przeciwbakteryjnych. Jeżeli natomiast stosuje się jako probiotyki bakterie kwasu mlekowego, to preparaty te należy podawać nie wcześniej niż 2 godziny po doustnym przyjęciu antybiotyki, okres ten może być jeszcze dłuższy, jeśli w terapii stosuje się postaci leku o przedłużonym uwalnianiu.

Interakcje z suplementami diety

Podczas stosowania ammoghkozydow zwiększa się wydalanie magnezu w nerkach.

Z kolei podczas podawania fluorochinolo-nów i tetracyklin należy unikać jednoczesnego podawania suplementów zawierających wapń, magnez, żelazo i cynk ze względu na hamowanie wchłaniania antybiotyków z przewodu pokarmowego.

Podczas stosowania trimetoprimu zaleca się przyjmowanie kwasu foliowego w dobowej dawce

Interakcje antybiotyków z pokarmami

W tabeli 2 zebrano informacje dotyczące przyjmowania leków przeciwbakteryjnych w stosunku do posiłków¹.

Piśmiennictwo

geriatria

Nadciśnienie tętnicze to choroba związana z wiekiem¹. Co prawda, choroba nadcismemo-wa może wystąpić już w najmłodszym wieku, a pewne postacie wtórnego nadciśnienia tętniczego są bardziej prawdopodobne u chorych poniżej 30. roku życia, jednak zdecydowana większość przypadków (zwłaszcza nadciśnie-pierwotnego) dotyczy chorych

Epidemiologia i patofizjologia

U dorosłych nadciśnienie tętnicze z punktu widzenia pomiaru ciśnienia metodą Riva-Rocciego w modyfikacji Korotkowa za pomocą sfigmo-manometru (dawniej rtęciowego), to jest dwóch skrajnych wartości ciśnienia w trakcie jego zmian podczas jednej reuolutio cordis, rozpoznaje się powszechnie od wartości 140 ram Hg dla ciśnienia skurczowego i 90 mm Hg dla rozkurczowego. Taki dobór punktu odcięcia wynika z badań epidemiologicznych, które pokazywały, że zależność pomiędzy ciśnieniem tętniczym a ryzykiem wystąpienia powikłań sercowo-naczyniowych i zgonu przybiera formę liniową i dla ciśnienia skurczowego rozpoczyna się od wartości 115-120 mm Hg, niezależnie od wieku pacjenta²'¹. Przy tak dobranym punkcie odcięcia dla rozpoznania nadciśnienia tętniczego w większości krajów kultury zachodniej można chorobę rozpoznać u około 30-50% dorosłych, przy czym częstość występowania zwiększa się wraz z wiekiem. Nadciśnienie tętnicze rozwinie się w przyszłości u 9 z 10 mężczyzn dożywających 5. dekady życia¹.

Patofizjologia

w starszym wieku różni się od patofizjologii nadciśnienia tętniczego u młodszych chorych. O ile w młodszym wieku szczególną rolę odgrywa zwiększenie oporu obwodowego i przeładowanie płynowe, o tyle u pacjentów w starszym wieku na czoło wysuwa się usztywnienie dużych, przewodzących naczyń tętniczych, głównie aorty, desensytyzacja baroreceptorów oraz zmiany w gęstości i wrażliwości obwodowych

pujące wraz z fizjologicznym procesem starzenia organizmu, ulegają potencjalizacji w nadciśnieniu tętniczym u pacjentów w starszym wieku^5,6. Wynikiem zwiększenia usztywnienia aorty, często utożsamianego z jej przebudową (zwanym remodelingiem), jest zmniejszenie zjawiska powietrzni, co powoduje wzrost ciśnienia skurczowego i mniejsze wzmocnienie ciśnienia rozkurczowego, a ponadto sprzyja szybszemu rozprzestrzenianiu się fali tętna ciśnieniowego w ścianie naczynia, co wywołuje również jej szybszy powrót. O ile u osoby młodej (lub osoby z „młodym'’ układem krążenia) fala ta, podróżując, powoli wraca do aorty wstępującej w rozkurczu, o tyle u osoby ze sztywną aortą powrót fali odbitej następuje w skurczu, co powoduje nasilenie niekorzystnych zjawisk związanych z upośledzeniem mechanizmu powietrzni.

Powyższe mechanizmy mają kilka następstw epidemiologicznych. W populacji osób starszych (zwłaszcza z nadciśnieniem tętniczym) wraz z wiekiem dochodzi do paradoksalnego wzrostu ciśnienia skurczowego i obniżenia ciśnienia rozkurczowego, co wprost przekłada się na zwiększenie wartości ciśnienia tętna. U osób z nad-powoduje to rozwój izolo-