1
1
EP 1 871 276 BI
|0001] Niniejszy wynalazek ogólnie dotyczy dziedziny aparatów 5 ortodontycznych. Bardziej konkretnie, niniejszy wynalazek dotyczy sposobu i aparatu do leczenia ortodontycznego, w którym poszczególne zęby można ukierunkowywać wzdłuż z góry określonych ścieżek elementu prostującego, które są oparte na złożonym trójwymiarowym modelu numerycznym uzębienia pacjenta.
10 [0002] Znanych jest wiele urządzeń do wyrównywania zębów obejmujących
urządzenia, które są na stałe przytwierdzone na zębach do zakończenia leczenia i urządzenia ruchome, które są zaprojektowane z przeznaczeniem do noszenia w niepełnym wymiarze czasu lub przez większość czasu w dzień lub noc. Pierwsze z dwóch zwykle mają postać uchwytów przyłączonych do poszczególnych zębów za 15 pomocą odpowiedniego kleju i druty ukierunkowujące zęby w kierunku końcowej pozycji w celu uzyskania wyrównania. Drugie mają postać urządzeń, które są dopasowane do jamy ustnej w taki sposób, iż ukierunkowują zęby w żądanym kierunku i które można łatwo usuwać i ponowanie dopasowywać pacjentowi. Niniejszy wynalazek dotyczy takich ruchomych urządzeń.
20 [0003] W pierwszym etapie dostarczania takich ruchomych urządzeń, wykonuje
się gipsowy model fizyczny uzębienia pacjenta. Procedura zwykle wymaga wykonania wycisku zębów z wytworzeniem negatywnej matrycy zębów, do której wlewa się substancję gipsową i pozostawia do zastygnięcia, w wyniku czego uzyskuje się pozytywny model zębów. Pozytywny model zwykle jest rozmiarowo 25 dokładny i wiernie odwzorowuje anatomię jamy ustnej pacjenta.
[0004] Przy użyciu takiego modelu, który zwykle określa się jako model doświadczalny, ortodonta może studiować cechy uzębienia pacjenta i opracowywać plan leczenia w celu korekty jakiejkolwiek wady zgryzu lub innej niespółosiowości. W celu opracowania takiego planu, można wytwarzać dalsze