3654574719

346

C. Goss, S. Kocańda

pominiemy przejściowe osłabienie przy wartościach e_c < 1%. Według tego poglądu dla RJR₀₂ > 1,4 materiał umacnia się cyklicznie, a dla RJRo₂ < 1,2 wykazuje cykliczne osłabienie. Pomiędzy tymi wartościami materiał może być cyklicznie stabilny. W naszym przypadku dla badanych stali stosunek ten wynosił 1,78 dla stali 18G2A, 1,70 dla stali

20G2Y i 1,62 dla stali 35G2Y, a więc we wszystkich przypadkach jest większy od 1,4. Dotyczy to wyłącznie badań przy cyklach symetrycznych. Uzyskane wyniki badań eksperymentalnych będą stanowić podstawę do analitycznego opisu zachowania się tych stali przy obciążeniu cyklicznym.

3. Analityczny opis krzywych cyklicznego odkształcenia

Jedna z najprostszych metod opisu cyklicznej deformacji jest oparta o transformację skali. Została ona zaproponowana przez G. Masinga i sprowadza się do zmiany skali układu odniesienia przy odciążeniu. Jeśli krzywa obciążenia wstępnego (OA na rys. 10) określona jest przez związek (3)    <r⁽⁰⁾ = /(e⁽⁰⁾),

to naprężenia a^<k) i odkształcenia e^(k) przy odciążaniu spełniają równanie

(4)

gdzie a^(fc) = crji⁰⁾— <r^(k) i e^(k) = e^— e^(k), a o^⁰⁾ i ej_t⁰⁾ oznaczają wartości naprężenia i odkształcenia w punkcie A, w którym następuje zmiana kierunku obciążenia, k = 1,2,3... ... 2N... 2Nf oznacza numer kolejnego nawrotu obciążenia i jest równocześnie numerem gałęzi pętli histerezy, natomiast N oznacza liczbę cykli obciążenia. Zależność między