365606227

Rysunek odkuwki

Za podstawę konstrukcji wykroju wykańczającego matrycy służy rysunek odkuwki, który sporządza się na podstawie rysunku gotowego przedmiotu. W celu określenia tolerancji stosowanych do odkuwki matrycowanej, oprócz wymiarów odkuwki należy znać następujące dane:

a.    masę odkuwki

b.    kształt linii podziału matrycy,

c.    kategorię użytej stali,

d.    wskaźnik zwartości kształtu,

e.    typy wymiarów.

Ad a) Masę odkuwki oblicza się z objętości przyjmując masę właściwą dla stali p=7,85 g/cm³.

Ad b) Projektowanie odkuwki należy rozpocząć od doboru płaszczyzny podziału odkuwki, odpowiadającej płaszczyźnie podziału matryc. Linia podziału matryc może być prosta, symetryczna lub asymetryczna. Od linii podziału zależy wielkość pozostałości wypływki i przesadzenia odkuwki.

Ad c) Kategoria ta uwzględnia trudniejsze kształtowania stali o wysokiej zawartości węgla lub stali wysokostopowej powodującej większe zużycie matryc niż w przypadku stali o niższej zawartości węgla i dodatków stopowych. Stopień trudności materiałowej zależy składu chemicznego materiału. Rozróżnia się dwie kategorie trudności materiałowej:

•    Ml: stale o zawartości węgla do 0,65% i w których suma procentowa zawartości składników stopowych (Mn, Ni, Cr, Mo, V, W) nie przekracza 5% masy;

•    M2: stale o zawartości węgla powyżej 0,65% zawartości węgla lub w których suma procentowa zawartości składników stopowych (Mn, Ni, Cr, Mo, V, W) przekracza 5% masy.

Ad d) W celu określenia stopnia trudności wykonania wynikającego ze zwartości kształtu należy obliczyć wskaźnik zwartości kształtu S, określony stosunkiem masy odkuwki do masy bryły opisanej na maksymalnych wymiarach tej odkuwki (rysunek 1.7):