Za podstawę każdej z metod uznaje się użycie odpowiedniego czujnika, który proporcjonalnie przetworzy wartość wektora pola magnetycznego na proporcjonalny sygnał indukcji magnetycznej. Indukcja pola magnetycznego w powietrzu lub w próżni jest ściśle powiązana z natężeniem tego pola zależnością:
B = //0H gdzie//„ = 4n• 10'7 V’s -przenikalność magnetyczna w próżni.
A-m
Pole magnetyczne może być mierzone w różnych jednostkach. Spotyka się magnetometry wyskalowane w jednostkach natężenia pola magnetycznego A/m jednak zwykle są to jednostki indukcji - pochodnych tesli (fiT). Mimo, że w Polsce obowiązuje układ SI to w literaturze amerykańskiej oraz środowisku fizyków wciąż używane są stare jednostki: Gauss (G) jako jednostka indukcji oraz Oersted (Oe) jako jednostka natężenia pola magnetycznego. Konwersję jednostek przedstawia Tabela 2.
Tab. 2. Współczynniki konwersji miedzy najczęściej używanymi jednostkami magnetycznymi [3,4]
----__ |
Tesla T |
A/m |
gauss G |
Oersted Oe |
A/m |
1.256-10-6 |
1 |
12.56-10'3 |
12.56-10'3 |
Oe |
KT4 |
79,6 |
1 |
1 |
T |
1 |
7.96-105 |
H? |
ló5 |
G |
KT4 |
79,6 |
1 |
1 |
Podstawowy związek między najczęściej używanymi jednostkami magnetycznymi można przedstawić w postaci:
10e => 100//T => 79,6— => 0,796— (1 1)
m cm
Na rysunku 2 przedstawiono różne rodzaje czujników pola magnetycznego oraz zakresy mierzonych przez nich pól.
Rys. 2. Typowe zakresy pomiarowe głównych czujników pola magnetycznego oraz pole magnetyczne generowane przez człowieka [4]
121