również do użytkowanych budynków istniejących, które na podstawie przepisów odrębnych uznaje się za zagrażające życiu ludzi.”;
2. Problem odstępstwa budynków istniejących lub ich części w sposób odmienny od przepisów WT2008 odnosi się wyłącznie do wykonania nadbudowy, rozbudowy, przebudowy i zmiany sposobu użytkowania:
1) budynków o powierzchni użytkowej nie przekraczającej 1000 m2.
2) budynków o powierzchni użytkowej przekraczającej 1000 m2
o których mowa w Prawie budowlanym w art. 5 ust. 7 w:
> pkt. 1 budynków podlegających ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków i
opiece nad zabytkami,
> pkt. 2 budynków używanych jako miejsca kultu i do działalności religijne,
> pkt. 3 budynków przeznaczonych do użytkowania w czasie nie dłuższym niż 2 lata,
> pkt. 4 budynków niemieszkalnych służących gospodarce rolnej,
> pkt. 6 budynków mieszkalnych przeznaczonych do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące
w roku.
Wymagania, o których mowa w § 1 (WT2002), mogą bvć spełnione w sposób inny niż określony w rozporządzeniu, stosownie do wskazań ekspertyzy technicznej jednostki badawczo-rozwojowej albo rzeczoznawcy budowlanego oraz do spraw ppoż. uzgodnionych z właściwym komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej lub państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym, odpowiednio do przedmiotu tej ekspertyzy.”,
„3a. Przy nadbudowie, rozbudowie, przebudowie i zmianie sposobu użytkowania budynków istniejących o powierzchni użytkowej przekraczającej 1000 m2 wymagania, o których mowa w § 1, z wyłączeniem wymagań charakterystyki energetycznej, mogą być spełnione w sposób inny niż określony w rozporządzeniu, stosownie do wskazań, o których mowa w ust. 2, uzgodnionych z właściwym komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej lub państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym, odpowiednio do przedmiotu tej ekspertyzy.
4. Dla budynków i terenów wpisanych do rejestru zabytków lub obszarów objętych ochroną konserwatorską na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ekspertyza, o której mowa w ust. 2 i 3a, podlega również uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków.
Na podstawie zebranych materiałów, opinii i ekspertyz technicznych - właściwy organ administracji architektoniczno - budowlanej po uzyskaniu upoważnienia ministra, który ustanowił przepisy techniczno-budowlane, w drodze postanowienia, udziela bądź odmawia zgody na odstępstwo.
(3) Polskie Normy a zasady wiedzy technicznej
Ustawa z dnia 12. 09. 2002 r o normalizacji (Dz. U. z 2002 r. Nr 169, poz. 1386) [12] wprowadzi ł a (art. 5 ust. 3) system normalizacji dobrowolnej, oraz ustanowiła możliwość ( art. 5 ust. 4) powoływania Polskich Norm w przepisach prawnych bez ograniczeń, po ich opublikowaniu w języku polskim, co nastąpiło z dniem 16 grudnia 2002 r. w rozporządzeni z dnia 12. 04. 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie WT2002 (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690) oraz WT2009 (Dz. U. z 2009 r. Nr56, poz.461)
Ustawa o normalizacji obowiązująca od 1 stycznia 2003 r. wprowadza następujące uregulowania:
• Polskie Normy są obowiązujące, o ile powoływane są w ustawach lub
rozporządzeniach - dla spełnienia wymagań danego przepisu, po przez traktowanie PN jako stanu aktualne wiedzy technicznej sprawdzonej w praktyce.,
Powołane w warunkach technicznych Polskie Normy uzyskują status rozporządzenia spełniającego obligatoryjnie wymagania danego przepisu technicznego. Polska Norma nie jest przepisem, lecz dokumentem technicznym, który jednocześnie zapewnia spełnienie wymagań zgodnych z zasadami wiedzy technicznej oraz właściwy poziom bezpieczeństwa i jakości w budownictwie, poprzez powiązanie z normalizacją międzynarodową (normami PN-EN, PN-ISO, PN-IEC) którą określa Dyrektywy 89/106/EWG.