3702671881

44 STANISŁAW DOBRZYCKI.

dzarva — elegant, panicz; czy nie przekręcone z gawer, które jest

pospolite w gwarze miejskiej Krakowskiej? dźerzak — dłuższa część cepów, ta, która się dzierży. dzeka — w wyrażeniu: „dzeka Panu Jezusoyi „dzeka Panu Bogu^u. dziś, dzejs, dzejst — wykrzyknik: „dziś go!^u, „dziś jik^u z widzisz. dzivny, — „myśli, ze mi voda dzivnd^u, zn. myśli, że wodę uważam za coś niezwykłego, że jej nie piłem.

F.

Fana — z niem. faline \) chorągiew wojskowa. [2) wieniec na trumnę,

raz słysz.].

feler — wada — tylko o koniach i o bydle.

felfeler — feldwebel.

foregel — chorągiew.

fornal — woźnica, z niem. vornagel.

fortograf — fotograf.

forpan — vorspann, podwody.

frandzle — frendzle.

frybra — febra.

furt — ciągle, z niem. fort.

futraś — żywność dla koni.

G. G'.

Gacoper — nietoperz, gacek. galas — nieporządek, zamieszanie. ga-ąusyć — hałasować.

gańdiara — człowiek powolny, niezgrabny. garlac — człowiek z wielkiem gardłem. garus — to samo, co galas, nieporządek, nieład. gas — nafta (gas, gen. gasu).

gazda — w ironicznym zwrocie: _Tja^i mi gazda!^u — ten co się rozpiera, rządzi.

gadcar — umiejący opowiadać „gadki**.

gadka — opowieść; w 1. poł. wieku XV. gadka znaczyła tyle, co przypowieść: thotho podobenszthwo albo thętho gadkę, Bruckner Kazania średniowieczne I. 82.

gar (gdrć) — pokosy; „zboze na garći^u, zn. zboże leżące na pokosach. gdyedfiik — bydło, por. cerk. tokmąo. gdova, gdoyec — wdowa, wdowiec.

glame_t —es, —ad pomału jeść („glame i glame, jaz śe dockaó ńi mofję^LL).

W gwarze podhalskiej wyraz ten znaczy kłamać; prof. L.