3702671890

STAN 18?.A W IX WKZYCKI. 46 1377]

Chabańtna — mięso w gorszym gatunku.

chaupa — chata.

changrys — agrest.

charty chańolc — tam.

chańten — tamten.

charbata — herbata.

charendovać — arendować.

charchara — coś nieudolnego, starego, niezgrabnego, n. p. o świni:

jakaśik charchara chuda.

charnaśić śe — tłuc się, hałasować.

chamy — dumny.

chav, chavok — tutaj.

chavten — ten (bliższy).

chavoryty — faworyty.

chabe — chwasty, por. ruskie xa6nHa.

cheba — chyba.

chetijas — aloes.

chet, chetta — wołanie na konie, aby szły w prawo; w lewo woła się:

cicłii^u.

chereśt i cherest — areszt. chlapava — błoto, kałuża. chlap — wykrzyknik.

chlaptoń — wyraz ze znaczeniem pogardliwem : „ty chlaptońu!^u chlaptula — t. s. do kobiet, zwłaszcza dziewcząt; najczęściej używa się

w zwrocie:    „dźejst chlaptula drystula^u wtedy, jeśli się ktoś

wyrwie z czemś nieprzyzwoitem albo niemadrem.

chlas — wykrzyknik, oznaczający uderzenie: „ yon go chlas (chlast)

śekerqm^u.

chlasnq"ć — uderzyć („chlasnóu go bez pysk^u). chuop — 1) mężczyzna, 2) mąż, 3) chłop. chmyz — obok gmyz, drobiazg. chojdać śe — ciężko iść.

chojina (chojna) i chojak — sosna, zwłaszcza młoda. chola — okrzyk pasterzy.

cholać — wołać „chola*. Jest to wyraz, używany przez pasterzy, nawołujących się wzajemnie śpiewem :

„ichola, chola, cemone jabusko,

„a napdześ ta juz, Scep a u serdusko,

„chola, choll^u.