3725451463

Odlewanie półodśrodkowe

W odlewaniu półodśrodkowym, podobnie jak w odlewaniu odśrodkowym, oś odlewu pokrywa się z osią wirowania formy, ale odlew ma skomplikowany kształt, a powierzchnię wewnętrzną odtwarzają rdzenie ustawione w wirującej formie, Tym sposobem są odlewane duże koła zębate, koła jezdne itp.

Odlewanie pod ciśnieniem odśrodkowym

W odlewaniu pod ciśnieniem odśrodkowym odlew jest odtwarzany we wnękach kilku form rozłożonych wokół wlewu głównego, który stanowi oś wirowania całego układu. Metoda ta jest stosowana nie tylko do wypełniania form trwałych, ale także ceramicznych, najczęściej precyzyjnych.

Odlewanie ciągle i pólciągłe

Metoda ta może być także stosowana do odlewania wałków, rur, prętów o różnych kształtach oraz blach ze wszystkich tworzyw odlewniczych.

USUWANIE ODLEWÓW Z FORM, ICH OCZYSZCZANIE I WYKAŃCZANIE

Usuwanie odlewów z formy ceramicznej, zwane też wybijaniem, polega na zniszczeniu tej ostatniej. Przebieg tego zabiegu oraz rodzaj urządzeń służących do jego realizacji zależą od typu formy oraz wielkości odlewu. Duże odlewy wybija się najczęściej z użyciem suwnicy, która może być wyposażona w zawiesie wibracyjne. Z form mniejszych, które mogą być transportowane na stanowisko wybijania, odlewy usuwa się:

-    na kratach wstrząsowych,

-    przez statyczne wypchnięcie z formy,

-    w obrotowych bębnach,

-    metodą impulsową wykorzystującą sprężone powietrze jako czynnik wypychający masę ze skrzynki formierskiej. Następnym zabiegiem jest usunięcie ceramicznych rdzeni z wnętrza odlewu. Może się to odbywać:

-    metodą wibracyjną,

-    za pomocą strumienia wody o dużym ciśnieniu,

-    metodą elektrohydrauliczną, wykorzystującą wyładowania elektryczne w wodzie, w której jest zanurzony odlew.

Po wybiciu odlewów z formy konieczne jest oczyszczenie ich powierzchni przede wszystkim z resztek masy formierskiej lub pokryć ochronnych form metalowych. Odlewy oczyszcza się przede wszystkim następującymi sposobami:

-    w bębnach obrotowych w przypadku drobnych odlewów o prostych kształtach, najczęściej z metali nieżelaznych;

-    metodą strumieniową, w której czynnikiem czyszczącym jest śrut wyrzucany odśrodkowo przez wirniki; sposób ten jest stosowany w oczyszczarkach o różnej konstrukcji dostosowanej do wielkości i kształtu odlewów;

-    strumieniem wody wyrzucanym z dyszy pod ciśnieniem 12-25 MPa z prędkością dochodzącą do 150 m/s, niekiedy z kilkuprocentowym dodatkiem środka ściernego, np. piasku;

-    chemicznie lub elektrochemicznie;

-    z użyciem wibracji lub ultradźwięków.

Po oczyszczeniu powierzchni odlewy poddaje się zabiegom wykańczania, do których należą:

-    oddzielenie układu wlewowego, nadlewów i usunięcie zalewek,

-    wykończenie powierzchni,

-    naprawa wad,

-    obróbka cieplna,

-    antykorozyjne zabezpieczenie powierzchni.

TECHNOLOGICZNOŚĆ KONSTRUKCJI ODLEWÓW

Technologiczność konstrukcji odlewu musi być brana pod uwagę na wszystkich etapach projektowania, a szczególnie podczas:

-    doboru materiału odlewu,

-    doboru metody odlewania,

-    kształtowania odlewu.

Dobór materiału odlewu

Dobierając materiał odlewu, bierze się pod uwagę jego właściwości mechaniczne, fizyczne, chemiczne, technologiczne, a wśród nich odlewnicze. Właściwości podstawowych tworzyw odlewniczych są omawiane w ramach przedmiotu materiałoznawstwo.

•    Kształtowanie odlewu ze względu na wykonanie i jakość form jednorazowych

•    Kształt odlewu umożliwiający prawidłowe wypełnianie formy metalem

•    Kształtowanie odlewu umożliwiające prawidłowe krzepniecie

•    Kształtowanie odlewów ze względu na naprężenia, odkształcenia i pęknięcia

•    Konstrukcja odlewów ze względu na pracochłonność ich oczyszczania