Pojedyncze miejscowe nieszczelności na instalacji powodują mało znaczącą emisję, ale suma emisji ze wszystkich przecieków może powodować znaczne straty VOC.
Procesy spalania (piece procesowe, kotły parowe, turbiny gazowe) są przyczyną emisji dwutlenku węgla, tlenków azotu, dwutlenku siarki i pyłów. Modyfikacja procesu spalania w kierunku obniżenia temperatury pozwala na obniżenie emisji tlenków azotu. Stosuje się palniki niskoemisyjne NOx, cyrkulację spalin i ograniczenie wstępnego podgrzewania.
5.1.2. Charakterystyka emisji (lo wody
Podstawowe zanieczyszczenie wody z procesów produkcji LVOC to mieszaniny olejów, związki organiczne biodegradowalne, metale ciężkie, kwaśne lub alkaliczne wycieki, zawiesiny. Obecnie pracujące instalacje mają ograniczone możliwości redukcji zanieczyszczeń w ramach procesu oczyszczania poszczególnych strumieni i oczyszczania końcowego. Nowe instalacje mają większe możliwości dostosowania się do wymagań środowiskowych poprzez stosowanie technologii zapobiegających powstawaniu wodnych ścieków.
Większość wodnych ścieków z procesów produkcji LVOC zawiera biodegradowalne związki, które kieruje się na centralną oczyszczalnię ścieków. Zanim ścieki zostaną przesłane do centralnej oczyszczalni powinno się ze strumieni wód odpadowych usunąć metale ciężkie, związki, toksyczne oraz nierozkładające się związki organiczne wykorzystując do tego np. utlenianie chemiczne, adsorpcję, filtrację, ekstrakcję, usuwanie z parą wodną, hydrolizę (dla poprawy biodegradowalności) lub rozkład beztlenowy.
5.1.3. Charakterystyka odpadów
Procesy produkcji LVOC wyróżniają się odpadami, które powstają w czasie pracy instalacji, odpady te można określić znając: proces technologiczny, materiały konstrukcyjne, z których zbudowano aparaturę, mechanizmy korozji i erozji oraz materiały eksploatacyjne. Zapobieganie odpadom z reguły obejmuje: zapobieganie powstawaniu u źródła, minimalizację powstawania, recyrkulację powstających odpadów. Wybór techniki obróbki odpadów zależy od specyfiki procesu produkcyjnego. Katalizatory zawierają drogie metale i są poddawane regeneracji. Pod koniec okresu użytkowania metale są odzyskiwane a nośniki (materiały inertne) są składowane. Materiały adsorpcyjne (węgiel aktywny, sita molekularne, materiały filtracyjne, osuszające, żywice jonowymienne) są w miarę możliwości regenerowane, albo składowane lub spalane (w odpowiednich warunkach). Ciężkie pozostałości z kolumn destylacyjnych i szlamy ze zbiorników stosowane są jako surowce lub jako paliwo do innych procesów, bądź unieszkodliwiane w spalarniach odpadów. Odpadowe reagenty (lotne rozpuszczalniki), które nie można zregenerować lub zastosować jako paliwo są spalane w przystosowanych do tego spalarniach.
5.1.4. Emisja ciepła
Emisja ciepła może być ograniczona tzw. twardymi technikami (izolacja termiczna, wymienniki ciepła, modyfikacje instalacji).
5.1.5. Wibracje
Ograniczenie wibracji następuje przez wybór urządzeń o niskim poziomie wibracji oraz stosowanie amortyzatorów antywibracyjnych.