rozszczepieniu wiązki na ekranie obserwuje się dwa poziome prążki położone w odległości około 1 milimetra od siebie. Prążek górny to wiązka pierwotna, a dolny to odbita. Po uzyskaniu pierwszego rozszczepienia wiązki pierwotnej należy odciąć promieniowanie pochodzące bezpośrednio z lampy rentgenowskiej. Do tego celu służy tzw. zwany „beam stopper” - czyli blaszka wykonana z ołowiu umocowana na precyzyjnych śrubach, któiych regulacja umożliwia zaabsorbowanie wiązki pierwotnej. Następnie obserwując ponownie obraz na ekranie fluorescencyjnym należy tak dobrać płaszczyznę odbicia promieniowania na próbce aby uzyskać maksymalny sygnał. Miejsce odbicia wiązki powinno nastąpić w centralnej części reflektora, tak aby wzbudzeniu uległy atomy naniesionej uprzednio próbki, a nie samego reflektora. Na rysunku 5 przedstawiono budowę modułu do TXRF, na którym wykonano badania, których wyniki przedstawiono w niniejszej pracy.
detektor
monochromator
śruby do adjustacji położenia gniazdo
Rys. 5. Moduł TXRF zamontowany w spektrometrze Katedry Fizyki Medycznej i Biofizyki.
16