Rys. 13.5. Schemat spiętrzenia naprężeń przy osiowym rozciąganiu pręta okrągłego z karbem obrączkowym
Współczynnik działania karbu fik określa się jako stosunek wytrzymałości zmęczeniowej próbek gładkich bez karbu Zt,k do wytrzymałości zmęczeniowej próbek gładkich z karbem Z*:
(13.6)
Ponieważ współczynnik ten zależy od właściwości materiału, przeto wprowadzono tzw. współczynnik wrażliwości na działanie karbu ty.
(13.7)
fik-1
av-1
Przykładowo współczynnik ten wynosi dla szkła rj = 1 (bardzo wrażliwe na działanie karbu) i dla żeliwa rj = 0 (brak wrażliwości na działanie karbu). Dla innych materiałów wartości liczbowe współczynnika tj wyznacza się z odpowiednich wykresów [15] str. 243. Znając ark oraz rj można wyrazić fik następującym wzorem:
(13.8)
Współczynnik stanu powierzchni fip to stosunek wytrzymałości zmęczeniowej próbki polerowanej Zgi do wytrzymałości zmęczeniowej próbki o danym stanie powierzchni Zp. Wartości liczbowe tego współczynnika odczytuje się
z wykresów [15] str. 241-242.
Zmęczeniowy współczynnik spiętrzenia naprężeń fi to stosunek wytrzymałości zmęczeniowej próbki laboratoryjnej Z (bez karbu, wypolerowanej, o średnicy od 7 4- 10 mm) do wytrzymałości zmęczeniowej próbki ZkP (z karbem o danym stanie powierzchni):
fi = ~
(13.9)
Współczynnik fi można obliczyć jako: