OD KOTŁA DO GRZEJNIKA - TECHNIKA
Tomasz Podleś
Tworzenie układów lub systemów grzewczych zawsze wiąże się z koniecznością uwzględnienia pewnych ograniczeń czy wskazówek dotyczących stosowania poszczególnych elementów. Obejmuje to oczywiście także ostatnie w „łańcuchu grzewczym' urządzenia, zwane grzejnikami.
Pojedyncze elementy układu grzewczego, takie jak: źródło ciepła (kocioł), przewody, armatura przyłączeniowa i zabezpieczająca, armatura regulacyjna, urządzenia służące do przesyłu czynnika grzewczego oraz urządzenia grzewcze (grzejniki) tworzą całość. Odpowiednio dobrane i połączone ze sobą pracują bezawaryjnie, a użytkownicy instalacji mają odpowiedni komfort cieplny.
Renomowani producenci określają warunki stosowania oferowanych grzejników oraz dbają o to, aby informacja ta była szeroko rozpowszechniana. W warunkach tych zwykle zawarte są wytyczne informujące:
• w jakich pomieszczeniach można montować grzejniki oraz gdzie jest to zabronione;
• jakimi przewodami można je podłączyć, a jakie są wykluczone;
• jakie są maksymalne parametry wody, którą napełnia się grzejniki;
• wjakich układach grzejniki mogą byś stosowane; • w jakich dodatkowych warunkach można je stosować;
• jakie są maksymalne parametry temperatury i ciśnienia;
• wjakich instalacjach mogą pracować i przez jakie dodatkowe urządzenia należyje podłączyć w przypadku, gdy źródłem depta jest sieć miejska;
• jak należy przechowywać nie zamontowane jeszcze urządzenia grzewcze;
• jak należy je czyścić oraz jakich substancji się wystrzegać, aby nie spowodowały zniszczenia warstwy farby itp.
Im więcej takich ogólnodostępnych warunków, tym lepiej można się pizygotować do montażu wybranych urządzeń w konkretnym mieszkaniu czy domu jednorodzinnym. Dostosowanie się do wszystkich wskazówek producenta pozwala maksymalnie wydłużyć czas prawidłowego funkcjonowania urządzeń.
Nadmierna zawartość tlenu. Najczęściej lekceważony przez końcowych użytkowników instalacji jest warunek o nieprzekracza-niu maksymalnych wskaźników jakościowych czynnika grzewczego, których przykładowe wartości są podane poniżej (na podstawie danych Purmo): a sumaryczna zawartość jonów chlorkowych i siarczanowych nie może być większa niż 150 mg/l (dla instalacji z rur miedzianych nie większa niż 50 mg/l);
• zawartość tlenu nie może być większa niż
<i odczyn wody pH powinien zawierać się w przedziale 8,0-9,5;
• twardość ogólna nie może być większa niż 4,0 mval/l.
Najbardziej niebezpieczna jest wysoka zawartość tlenu rozpuszczonego w wodzie, który krążąc w instalacji c.o, doprowadza do dobrze znanego procesu korozji, ale od środka grzejników. Zależność jest bardzo prosta: im wyższe jest stężenie tlenu [w mg/l], tym proces korozyjny będzie szybszy, a w konsekwencji pojawi się przeciek (rys. 2).
Niedobranie urządzenia do miejsca montażu.
Kolejnym istotnym błędem instalatorów jest montowanie grzejników w miejscach, które nie są do tego przeznaczone. Bardzo często w łazience można spotkać stalowy grzejnik płytowy, choć w pomieszczeniu tym jest często podwyższona wilgotność. Po skorzystaniu z prysznica wilgotność drastycznie wzrasta, po czym para wykrapla
2. Korozja grzejnika - efekt nadmiernej zawartości tlenu w wodzie
15
i/.polskiinstalator.com.pl