OD KOTŁA DO GRZEJNIKA - RYNEK
W ramadi pojętni lot 1 wdiodząwżyciedwa neporządzenia:o wymogadietodesign iooznakowaniu energetycznym oiządzed grzewczych c.a
kogeneracyjnych. Ujednolicone oznakowanie będzie dostępne dla użytkowników końcowych w postaci liszki na urządzeniu, w instrukcji obsługi i instalacji, w intemecie oraz w reklamach.
Warto przypomnieć także, że urządzenia grzewcze są odpowiedzialne za około 16% całkowitego zużycia energii brutto w UE. Celem opisanych regulacji (rys. 1) jest efektywne zmniejszenie zużycia energii przez te urządzenia.
Dyrektywa 2010/30/EU o oznakowaniu energetycznym urządzeń przewiduje wprowadzenie klas efektywności energetycznej dla wszystkich urządzeń zużywających energię, w tym dla urządzeń grzewczych centralnego ogrzewania. Rysunek 2 obrazuje podział klas energetycznych przewidziany dla urządzeń grzewczych w zatwierdzonym przez Komisję Europejską rozporządzeniu, jako akcie delegowanym Dyrektywy 2010/30/EU w zakresie projektu Lot 1. Podstawą przypisania urządzenia do konkretnej klasy energetycznej jest wyliczona wartość sezonowego współczynnika jego efektywności. Określa on stosunek wykorzystanej energii do zużytej energii pierwotnej. Wartość współczynnika nakładu energii pierwotnej w ramach tego rozporządzenia została zmodyfikowana w taki sposób, że nie obejmuje zużytej energii związanej z transportem paliwa. Przyjęto że średni europejski współczynnik nakładu energii pierwotnej dla energii elektrycznej wynosi 2,5 (nie uwzględniono strat przesyłowych energii elektrycznej, które wynoszą około 7%), a dla gazu ziemnego lub olejowego-1,0 (a nie 1,1,czyli również bez strat przesyłowych energii).
W trakcie wieloletnich negocjacji projektu rozporządzenia dotyczącego Lot 1 zrezygnowano z pierwotnego planu umieszczenia na etykietach energetycznych wartości współczynnika efektywności energetycznej ns. Pozwoliłoby to lepiej rozróżniać efektywność urządzeń w ramach konkretnych klas energetycznych. Prawdopodobnie producenci urządzeń grzewczych będą jednak powszechnie używać współczynnik ns w reklamach urządzeń.
W przypadku wykorzystywania przez urządzenie grzewcze energii z odnawialnych źródeł oraz systemów kogeneracji ciepła i prądu możliwe będzie uzyskanie efektywności powyżej 100% oraz nadanie urządzeniu klasy powyżej A, czyli A’, A", A***. Najwyższe klasy energetyczne: A" i A”* będą w stanie osiągać tylko sprężarkowe pompy ciepła zasilane energią elektryczną. W przypadku kotłów gazowych bez funkcji kogeneracji prądu (np. z silnikami Stirlinga) nie będzie możliwe osiągnięcie wyższej klasy niż A oraz współczynnika efektywności ą ok. 93%
Projekt rozporządzenia przewiduje trzy etapy wprowadzenia oznakowania energetycznego urządzeń w ramach Lot 1:
• dobrowolny - możliwy do wprowadzenia po opublikowaniu rozporządzenia w oficjalnym dzienniku urzędowym Unii Europejskiej od sierpnia 2013 r.
• obowiązkowy ze skalą od G do A" (bez pokazywania klasy A*") - po sierpniu 2015 r.;
• obowiązkowy ze skalą od G do A*" (z obowiązkiem pokazywania klasy A***) - po sierpniu 2018 r.
Już dziś można powiedzieć, że większość producentów urządzeń grzewczych zacznie stosować oznakowanie energetyczne już od momentu opublikowania rozporządzenia w oficjalnym dzienniku UE, czyli prawdopodobnie w końcu sierpnia 2013 r.
Różnice w wartości sezonowego współczynnika efektywności energetycznej w poszczególnych klasach energetycznych sięgają od kilku do ponad dwudziestu procent (np. dla klasy A przedział wartości r|s wynosi 8%, a dla klasy A" sięga 25% - tabela 2). Oznacza to, że bardzo trudno będzie porównać klientowi efektywność produktów, szczególnie w wyższych klasach energetycznych, bez zapoznania się z konkretną wartością współczynnika efektywności. Na przykład, gdy kocioł gazowy charakteryzuje się współczynnikiem efektywności 86%, uzyska klasę B i taką samą klasę
2. Przykładowe klasy energetyczne dla urządzeń grzewczych wg projektu rozporządzenia z 13.03.2013 r.
Numer Specjalny Polski Instalator 7-8/2013