OD KOTŁA DO GRZEJNIKA - RYNEK
Obliczanie sezonowego współczynnika efektywności energetycznej r)s dla gazowego kotła kondensacyjnego
Sezonowy współczynnik efektywności energetycznej jest zdefiniowany w oparciu o dane (obliczenia i pomiary) z normy prEN 15502-1 jako:
- sezonowy współczynnik efektywności energetycznej
n - sezonowy współczynnik efektywności energetycznej w trakcie pracy kotła obliczony jako średnia ważona n100=n,-85%+n,-i5%
Hl - współczynnik efektywności dla 30% obciążenia kotła (temp. 37/30°C) ą, - współczynnik efektywności dla 100% obciążenia kotła (temp. 80/60°C)
E F(i) - suma współczynników korekcyjnych zmniejszających (FI do F4) lub zwiększających efektywność (F5)
FI - sterowanie
F2 - dodatkowe zużycie energii elektrycznej F3 - postojowe straty ciepła F4 - konstrukcja palnika zapalającego F5 - efektywność mikrokogeneracji ciepła
Przykładowe obliczenie dla kotła kondensacyjnego o wysokiej efektywności: iU=nr85%+rv15% = n, = 97%; n, = 88%; F1 = 3,0%; F2 = 0,7%; F3 = 0,2%; F4 = 0%; F5 = 0%
<1, = 0,97 • 85% + 0,88-15% - 3,9% = 91,75% Wartość sezonowego współczynnika efektywności energetycznej r)l = 91,75% oznacza, że kocioł ma klasę energetyczną A.
uzyska kocioł kondensacyjny, który ma współczynnik 89%. Z kolei kocioł kondensacyjny charakteryzujący się współczynnikiem 91% osiągnie lepszą klasę A, mimo że różnica wartości n, w tym przypadku jest mniejsza.
Zdaniem autora jedynym racjonalnym rozwiązaniem jest wprowadzenie w przyszłości obowiązku podawania współczynnika efektywności na etykietach energetycznych (jak jest obecnie w oznakowaniu energetycznym pomp obiegowych c.o.). W przeciwnym razie będzie panować spore zamieszanie związane z brakiem możliwości dokładnego porównania efektywności energetycznej urządzeń przez klientów.
Rozporządzenie o oznakowaniu energetycznym urządzeń grzewczych dopuszcza możliwość etykietowania pakietów np. kotłów kondensacyjnych z kolektorami słonecznymi czy pompami ciepła (rys. 3).
Kotły gazowe (kondensacyjne) mogą osiągnąć sezonowy współczynnik efektywności, którego wartość przekracza 90% (w odniesieniu do zużycia energii pierwotnej z gazu oraz energii elektrycznej). Będą wtedy oznaczane klasą energetyczną A. Przy zastosowaniu dodatkowo systemu solarnego, np. do podgrzewania wody użytkowej, możliwe będzie uzyskanie klasy A'. Osiągnięcie klasy energetycznej A1 będzie też możliwe przy zastosowaniu wysokoefektywnej kogeneracji: produkcji ciepła i energii elektrycznej.
Gdy zastosowany zostanie pakiet kotła z kolektorami słonecznymi, zadaniem instalatora będzie obliczenie łącznej efektywności pakietu na specjalnym arkuszu dostarczanym przez producenta. W przypadku gotowych pakietów bardzo prawdopodobne jest to, że takie arkusze przygotuje i wypełni sam producent.
W wielu krajach europejskich wzrasta znaczenie technologii hybrydowych, np. kotła gazowego współpracującego z pompą ciepła. Jest to związane z wymogami krajowymi w zakresie minimalnego udziału OZE w nowo budowanych i modernizowanych domach. Pompa ciepła, która korzysta z powietrza atmosferycznego jako dolnego źródła ciepła, może pracować np. do temperatury zewnętrznej poniżej 0°C, a gdy jest zimniej, pracuje tylko kocioł grzewczy. Pozwala to przekazać od 30 do 50% energii z OZE i uzyskać końcową klasę energetyczną dla pakietu A\ Duże znaczenie dla obniżenia kosztów ogrzewania takie rozwiązania mają w istniejących budynkach (retrofit).
W ramach projektu drugiego rozporządzenia wprowadzone zostają wymogi ekologiczne (ecodesign) dla gazowych, olejowych i elektrycznych urządzeń centralnego ogrzewania do 400 kW. W tabeli 3 zawarte są podstawowe typy wymogów dla różnych grup urządzeń objętych rozporządzeniem.
Wymogi dotyczące urządzeń grzewczych będą wprowadzane stopniowo i stopniowo zwiększane - po 2,3,4 i 5 latach od momentu opublikowania w oficjalnym dzienniku Unii Europejskiej. Będą dotyczyć tylko nowych urządzeń produkowanych po dacie publikacji. Wprowadzenie tak ostrych wymogów oznacza zwiększenie znaczenia gazowych i olejowych kotłów kondensacyjnych. Od 2015 r. Komisja Europejska narzuca wysokie wymagania dotyczące minimalnej efektywności pomp ciepła typu powietrze-woda czy głośności urządzeń. Spowoduje to zapewne istotne zmiany w konstrukcjach wielu pomp korzystających z ciepła zgromadzonego w powietrzu. Kolejna spodziewana zmiana to wzrost sprzedaży urządzeń wysokoefektywnej kogeneracji ciepła i prądu.
Planowane terminy wycofania kotłów gazowych z oferty rynkowej pokazane są w tabeli 4. Od września 2015 r. (lub wcześniej) z oferty
Tabela 2. Wymogi klas energetycznych dla urządzeń grzewczych wg projektu Lot 1.
Klasa |
Sezonowa efektywność energetyczna urządzeń grzewczych T, (%] |
A'" |
li a 150 |
A** |
125są<150 |
A' |
98£lt<125 |
A |
90stl.<98 |
B |
82 S a < 90 |
C |
75sa<82 |
D |
37sn.<75 |
E |
34 s a < 37 |
F |
30 S a < 34 |
G |
n <30 |
’ W projekcie lot 1 niskotemperaturowe pompy ciepła 11 to urządzenia typu powietrzeAwoda. któro nie są w stanie osiągnąć temperatury zasilania wody grzewczej > 52oC dla parametrów A-7W35. Wymogi dla tych urządzeń są wiąkszeo 25 punktów procentowych.