4053064148

15

c₀ = °&o-6 ig ^śr r

Pojemność linii zależy od tych samych wielkości geometrycznych co indukcyjność.

Dla linii z przewodami wiązkowymi zamiast promienia rzeczywistego należy przyjąć wielkość zastępczą r_z określoną wcześniej (przy rozpatrywaniu indukcyjności).

Symetrię pojemnościową w układzie niesymetrycznym pojemnościowo można uzyskać przez przeplatanie przewodów.

Dla linii dwutorowych wartość C₀ mnoży się przez 2. Wpływ przewodów jednego toru na przewody drugiego toru można całkowicie usunąć, bez względu na rozmieszczenie przewodów, przez odpowiedni sposób przepleceń (trzykrotnie większa częstość przepleceń w jednym torze niż w drugim).

Konduktancja linii

Reprezentuje ona straty mocy czynnej poprzecznej - straty związane z upływem prądu na izolacji oraz straty związane ze zjawiskiem ulotu.

Ponieważ prąd upływnościowy w liniach posiada małą wartość, konduktancję uwzględniamy wówczas, gdy występuje zjawisko ulotu. Zjawisko to zaistnieje, gdy robocze napięcie fazowe linii będzie większe od napięcia krytycznego:

U_f >u_fkr

Jeżeli    . y <ii

Uf s u_fkr

przyjmuje się Go = 0

Napięcie krytyczne [kV] wyznacza się na podstawie wzoru empirycznego

Ufkr =48,9-m_ -m_a -S_a r-lg—

^F    r

przy czym:

r - promień przewodu [cm]

m_a - współczynnik zależny od warunków atmosferycznych , (m_a= 1 dobra pogoda, m_a = 0,8

- pogoda deszczowa)

nip - współczynnik zależny od stanu powierzchni przewodu: 1 - pojedynczy nowy drut, (0,93-0,98) - drut stary, (0,83-0,87) - linka,

8 - gęstość powietrza będąca funkcją ciśnienia atmosferycznego p_a, [hPa] i temperatury t [°C] _g _ 0,302 • p_a ^a 273 +1

8„=1 dla p_a=980 hPa i t=25°C