4053063264

mmmmzn

po wyglądzie zewnętrznym, go odżywiania się,

-    powstrzymywaniu się od robienia negatywnych uwag na temat jedzenia, wagi, wyglądu i zachęcaniu do codziennej aktywności fizycznej,

-    uświadamianiu dziecku zagrożeń płynących ze stosowania diet odchudzających.

Szczególnie podatne na zaburzenia odżywiania się są dorastające dziewczęta, albowiem ich samoocena jest związana z wagą i wyglądem. Ważnym jest, aby rozmawiać z dziećmi o presji „doskonałego ciała” i potędze oddziaływania „przemysłu” odchudzania i mody, który osiąga wielki zysk żerując na naiwności kobiet. Należy zwrócić uwagę na to, jak niereali-

biet w magazynach mody oraz rozmawiać o manii szczupłości- niemądrym założeniu, że bycie szczupłą jest kluczem do szczęścia, sukcesu i miłości. Należy również przypominać, że ludzie mają różne figury i wymiary, zaś wygląd jest kiepskim wyznacznikiem czyjejś wartości.

Powyższe zasady wchodzą w skład psychoprofilaktyki I stopnia, zwanej też psychoprofilaktyką pierwotną. Psychoprofilaktyka 1 stopnia obejmuje działania psychoedukacyjnc polegające na wzmocnieniu psychologicznych umiejętności człowieka, wyposażając go w wiedzę i umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach poprzez stosowanie ćwiczeń pomagających racji) i kształtowanie umiejętności społecznych (asertywność, konwersację, wyrażanie uczuc i poglądów). Psychoprofilaktyka obejmuje także tworzenie grup wsparcia społecznego, na przykład w sytuacjach kryzysowych (zgon bliskiej osoby, rozwód).

Psychoprofilaktyki' II stopnia stosuje się w przypadku wczesnego wykrycia bulimii psychicznej. Jej celem będzie powstrzymanie rozwoju zaburzeń i skrócenie czasu ich trwania poprzez rożne formy psychoterapii i far-

Działania psychoedukacyjne w II stopniu psychoprofilaktyki ukierunkowane są na naukę samoobserwacji własnych zachowań, rozpoznawanie reakcji na stics i naukę relaksacji.

Istotne znaczenie ma psychoterapia elementarna, która jest utożsamiana z komunikacja terapeutyczna.

8(226)2010