Jesteśmy liczącym się w Europie producentem mebli, płyt drewnopochodnych i tarcicy, ale wiele z tych dóbr eksportujemy. W naszym społeczeństwie wciąż jest popularne przekonanie, że wykorzystanie drewna oznacza niszczenie lasów i że drewno jest materiałem nienowoczesnym. W wielu grupach wyrobów od lat traci swój udział na korzyść tworzyw sztucznych, metali, szkła czy betonu. Jeszcze tylko w grupie materiałów posadzkowych i w meblach pozycja drewna i materiałów drewnopochodnych jest wciąż dominująca. W grupie konstrukcyjnych materiałów budowlanych już dawno straciło należne mu miejsce na rzecz stali, betonu czy aluminium. W ostatnim dziesięcioleciu znacznie spadło wykorzystanie drewna w stolarce budowlanej zwłaszcza w produkcji okien. Tańsze i pozornie lepsze okna z PCV są wciąż w natarciu. Dla przeciętnego obywatela naszego kraju , w bieżących decyzjach przy nabywaniu dóbr konsumpcyjnych, wciąż nie jest ważny argument bliskiej perspektywy wyczerpania się większości surowców i alternatywa praktycznie niewyczerpywalnych, bo odnawialnych, zasobów drewna. Dlatego też, celowe są wspólne działania leśników i drzewiarzy nakierowane z jednej strony na wypracowanie sposobów zachęcania społeczeństwa do nabywania wyrobów z drewna, a drugiej strony badania zmierzające do optymalizacji przerobu tak wszechstronnego i cennego surowca jakim jest drewno.
Aktualnie występują wyraźne różnice w strukturze zużycia materiałów tartych w Polsce i w krajach Europy Zachodniej, np. wskaźnik zużycia tarcicy w budownictwie jest w Polsce wyraźnie niższy niż w krajach UE (w Polsce wskaźnik ten wynosi około 35%, podczas gdy w Austrii ok. 70%, w Szwecji - 65%, w Niemczech - około 60%).
Struktura wymiarowo - jakościowa surowca do przerobu tartacznego (deficyt drewna z drzewostanów dojrzałych wiekowe) powoduje, że krajowy przemysł tartaczny napotyka na trudności ze zbytem tarcicy bocznej i niższych klas jakości. Z literatury wynika, że w krajach zachodnich tarcicę tę wykorzystuje się w znacznie szerszym zakresie w porównaniu do stanu, jaki ma miejsce w kraju. Często stosowanymi rozwiązaniami jest łączenie wąskich i krótkich elementów drewna w wielkowymiarowe konstrukcje o różnym przeznaczeniu, przy zastosowaniu różnych metod scalania (klejenie, gwoździowanie, specjalne łączniki metalowe itp.). Ten kierunek badań i wdrożeń praktycznych prowadzi do rozwoju tak zwanego drewna inżynierskiego. Terminem tym obejmowane są takie produkty jak: drewno warstwowo klejone z tarcicy (Glulam), drewno klejone z fornirów (LVL, PSL, OSL), dźwigary dwuteowe (I-Beams), drewno konstrukcyjne sortowane wytrzymałościowo metoda maszynową (MSR), drewno klejone na złącza klinowe (FJ) czy od kilku lat tarcica klejona krzyżowo (CLJ).
16