4640480780

SOLE BUNTEGO 131

Podobnie jak w obecności tiosiarczanów nieorganicznych, aniony cyjankowe w obecności S-alkilotiosiarczanów również utleniają się, tworząc odpowiednie tiocyjaniany [27]:

2-

R—SSO3 + CN -► R—SCN + SO3

Rys. 9. Schemat reakcji soli Buntego z anionami cyjankowymi

Podobnie jak podczas hydrolizy alkalicznych roztworów soli Buntego, pod wpływem nadtlenku wodoru, jodu czy bromu organiczne tiosiarczany tworzą głównie odpowiednie disulfidy [28-30]. Otrzymano w ten sposób wiele disul-fidów alkilowych, allilowych oraz benzylowych. Stanowi to dogodną, alternatywną w stosunku do utleniania tioli, metodę syntezy tych związków, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę uciążliwości preparatywne, jakie kryją się w pracy z merkaptanami.

Ciekawe przykłady reakcji soli Buntego ze związkami mającymi aktywną grupę metylenową, takimi jak pochodne kwasu malonowego (diestry i diamidy) czy akryloamidy znaleźć można w pracy Hayashi [31]. W obecności katalizatora zasadowego ulegają one podstawieniu, tworząc pochodne sulfidowe:

_yCONH₂

RS-CH

^sconh₂

EtONa

>CONH2

R—SSO3 + H₂C

N2ONH2

Rys. 10. Schemat reakcji soli Buntego ze związkiem o aktywnej grupie metylenowej

W reakcjach a,co-dihalogenków alkilowych lub aryloałkilowych z roztworem tiosiarczanu sodu otrzymano związki mające dwie terminalne grupy tio-siarczanowe [8, 9, 31]. W wyniku utleniania tych soli za pomocą H₂O_z lub I₂ bądź działając stężonym roztworem NaOH, każda z tych grup tworzy wiązania disulfidowe. Następuje więc propagacja łańcucha polimerowego. „Podwójne” sole Buntego mogą być zatem wygodnymi monomerami pozwalającymi otrzymywać odpowiednie polidisulfidy [8, 9]:

a 3,    H2O2

nX~R—X -nNaSOj—S~Fr"S—SO-yNa -

R= C2H4: CH₂-@—CH₂ ; CH2CHCH2

OH

Rys. 11. Schemat otrzymywania polidisulfidów przez utlenianie organicznych ditiosiarczanów