4403041425

114 Bronisław Pabich

W XIX wieku Joseph Fourier (1768-1830) odkrył, że jeżeli funkcja / jest prezentacją dźwięku <5 i tę funkcję da się przedstawić jako sumę dwóch funkcji fi i /2, przy czym jeżeli funkcje fi i /2 są prezentacjami odpowiednio dźwięków i Ó2, to dźwięk 6 jest sumą dźwięków i 62. Ten fakt wykorzystywano dawniej do uzyskiwania tzw. flażoletów na instrumentach strunowych lub tzw. przedęć na instrumentach dętych.

Analogicznie jest w przypadku gdy funkcja / jest sumą trzech funkcji, czterech funkcji itd.

Fourier pokazał, jak dla danej funkcji / znajduje się te funkcje /1, /2, (/i) h, h, /41 • • •)•

Tym samym pokazał, że każdy dźwięk można jednoznacznie przedstawić jako sumę dwóch dźwięków (analogicznie sumę trzech, sumę czterech itd.)

Rys. 6. Jean Baptysta Joseph Fourier

Przedstawiony wyżej rozkład dźwięku nazywamy analizą harmonicznych Fouriera.

Dźwięki wydawane przez człowieka (a także przez zwierzęta i ptaki) można również rozłożyć na składowe dźwięki. Okazuje się, że podobnie jak kod DNA i linie papilarne, rozkład głosu ludzkiego jest dla każdego człowieka inny. Wykorzystuje się to w kryminalistyce w celu udowodnienia obecności czyjegoś głosu w nagraniu dźwiękowym, w biologii do