266
RECENZJE I SPRAWOZDANIA
mieszczenie Królewskiego UniwersytetuM. O ponownych pracach remontowych wspomina K. Estreicher w roku 186615, a więc na pięć lat przed przekształceniem Biblioteki Głównej w Cesarską. W okresie rosyjskim po raz pierwszy zwróciła uwagę na zanieczyszczenie gmachu Komisja Biblioteczna przy swym pierwszym skontrum w 1880 r.16 Owocem jej interwencji było wyznaczenie piętnastoosobowej ekipy, która latem 1881 r. dokonała jego oczyszczenia. Komisja Biblioteczna zajęła się .również sprawą remontu gmachu i to znacznie wcześniej niż Autor przypuszcza. W piśmie jej skierowanym do Rek-toia UW z 8/20 XII 1883 r. nr 18 czytamy:
Komisja Biblioteczna w protokółach rewizji Biblioteki z 22 IV/ 4 V 1881 r. nr 70 i z 27 XI/ 10 XII 1881 r. nr 90 zwracała się do Rady o powołanie specjalnej komisji pod przewodnictwem członka Kom. Bibl., w skład której oprócz architekta Okręgu Szkolnego wezwanych byłoby przynajmniej dwóch spośród znanych architektów w celu technicznej lustracji gmachu i przedłożenia projektów jego umocnienia i zabezpieczenia 17.
Skutkiem tych starań było powołanie już w 1881 r. specjalnej komisja pod kierownictwem dziekana wydziału fizyczno-matematycznego Babczyń-skiego, złożonej z inżynierów: Goljana, Jankiewicza i Sokolińskiego, bibliotekarza Barsowa oraz członka Kom. Bibl. prof. MiklaszewskiegoI8. Wyniki prac powyższej Komisji, a przynajmniej ich oddźwięk na uczelni był minimalny, skoro Kom. Bibl. w protokole skontrum za rok 1883 powołując się na nieznajomość wyników prac poprzedniej komisji prosiła Rektora o powołanie nowej t9.
Stan gmachu nie był zapewne tak straszny, jeżeli tę drugą komisję powołano dopiero w maju 1887 r., a z alarmujących sprawozdań Kom. Bibl. prze-S3rłanych władzom Uczelni każdego roku uwzględniono zaledwie jeden postulat, tj. pokrycie dachu blachą cynkową, co kosztowało Uniwersytet 6000 rubli a*.
Prace drugiej komisji technicznej zakończyły się wnioskiem zmierzającym do uzyskania funduszów na remont Pałacu. Argumenty, jakie wysunięto przed ministrem, motywując konieczność wyasygnowania pieniędzy na ewentualną budowę nowego gmachu, nie były zapewne zbyt przekonywujące, skoro odłożył on załatwienie tej sprawy do 1892 r.21
Powyższe, nie uwzględnione przez Autora fakty, aczkolwiek nie negują Istnienia podanych w artykule bezpośrednich przyczyn budowy nowego gmachu BUW, niemniej jednak każą, jak się wydaje, szukać innych, bardziej „wzniosłych” przyczyn, skłaniających władze rosyjskie do wyłożenia bądź co
14 Fr. Sobieszczański: Kronika gmachów Cesarskiego Warszaw-
shiego Uniwersytetu. Kalendarz Ungera 1875, s. 117.
15 St. E s t r e i c h e r: Z ostatnich chwil Szkoły Głównej. Kraków 1916, s. 6. 18 Warsz. Uniw. Izw. 1881 nr 3 s. 29.
17 Rkps. Archiwum BUW. „Delo” 1883 k. 59.
18 Warsz. Uniw. Izw. 1884 nr 8 s. 8.
18 „Delo” 1884 k. 7.
20 Warsz. Uniw. Izw. 1885 nr 9 s. 8.
21 Tamże, 1888 nr 6 s. 13.