sieciowych, takich jak: RS-232, RS-422, RS-423, RS-485, Ethernet oraz 802.x, przy czym mogą być użyte różne protokoły niskiego poziomu, np.: PPP, SLIP lub LAPx.
Ponadto, w środowisko to wbudowano funkcje systemu operacyjnego czasu rzeczywistego do zapewnienia jednoczesnej obsługi wielu aplikacji. Wymaga to użycia standardowego interfejsu systemu operacyjnego dla usług systemowych. Wymaganie to spełnia np. system operacyjny POSIX (Portable Operating System Interface), którego rozszerzenia czasu rzeczywistego są kompatybilne z wymaganiami obsługi oprogramowania CORBA (Common Object Reąuest Broker Architecture). COBRA stanowi oprogramowanie pośredniczące (middleware), które łączy różne komponenty lub aplikacje i umożliwia wymianę informacji pomiędzy nimi. POSIX jest uniwersalnym systemem operacyjnym, opartym na systemie UNIX, który z kolei pozwala na współdziałanie różnych urządzeń SDR.
Przyjęta programowa struktura szkieletowa CF stanowi zbiór otwartych interfejsów warstwy aplikacji, umożliwiających zewnętrzny dostęp do odpowiednich warstw oprogramowania. Struktura ta składa się z:
• bazowych interfejsów aplikacji, np. Port, LifeCycle, TestableObject, PropertySet, PortSupplier, ResourceFactory oraz Resource
• szkieletowych interfejsów sterujących, np. Application, ApplicationFactory, DomainManager, Device, LoadableDevice, ExecutableDevice, Agregatedevice oraz DeviceManager
• interfejsów szkieletowych do obsługi aplikacji szkieletowych, np. File, FileSystem, FileManager oraz Timer
• profili urządzeń DP (Device Profile), które opisują właściwości urządzeń oraz komponentów oprogramowania SP (Software Profile).
W strukturze szkieletowej zastosowano oprogramowanie CORBA w roli mechanizmu przenoszącego informacje do środowiska przetwarzania rozproszonego, w celu realizacji standardowych operacji typu klient/serwer.
Z kolei w warstwie aplikacji realizowane jest przetwarzanie sygnałów na następujących poziomach:
• modemu
• łącza
• sieci
• routingu międzysieciowego
• dostępu I/O,
przy czym nie są ograniczane funkcje sieciowe, które mogą być implementowane poniżej warstwy aplikacji.
Taka struktura CF nie narzuca określonej architektury modemu pozostawiając wytwórcy wybór sprzętu (procesor GPP, DSP, FPGA) dla realizacji określonych zadań sygnałowych. Zamiast tego, w ramach CF, ustalono szereg przepisów dotyczących standaryzacji procesu przetwarzania sygnałowego.
Do prac nad rozwojem architektury SCA, początkowo prowadzonych wyłącznie w ramach JTRS, dołączyły się następnie inne organizacje współpracujące, takie jak CRC {Communications Research Centre) w Kanadzie, OMG {Object Management Group) i SDR Forum. Powstało szereg wersji infrastruktury szkieletowej CF dla różnych zastosowań; od zupełnie ogólnych operacji do ściśle określonych.
Mając na uwadze powyższą strukturę warstwy programowej SDR została opracowana na potrzeby realizacji modemu krótkofalowego oryginalna jej odmiana, która została szczegółowo opisana w następnym rozdziale niniejszego opracowania.
10