4962385742

otwartą, rozproszoną, zorientowaną obiektowo, która zapewnia separację aplikacji związanych z cyfrowym przetwarzaniem sygnałów od platformy sprzętowej. Podstawowym celem opracowania SCA było utworzenie wspólnej infrastruktury programowej dla realizacji różnych systemów radiowych. Pomimo że oprogramowanie stanowi znaczącą część większości współczesnych urządzeń radiowych, a zatem nowe funkcje i możliwości mogą być dodawane w terminie późniejszym, to jednak jest ono wprowadzane i kontrolowane przez zastrzeżone mechanizmy firmowe, wykorzystujące własną infrastrukturę lub architekturę. Zadaniem SCA jest zapewnienie przenoszalności realizowanych zadań pomiędzy różnorodnymi platformami sprzętowymi, współdziałanie urządzeń SDR wytwarzanych przez różnych producentów oraz umożliwienie wprowadzania nowych aplikacji sygnałowych drogą radiową.

Organizacja składników architektury programowej SCA przedstawiona została na rys. 2.3 [12]. Można w niej wyróżnić następujące warstwy operacyjne:

•    warstwa aplikacji,

•    warstwa szkieletowa,

•    warstwa systemu operacyjnego,

•    warstwa interfejsów szeregowych i sieciowych,

•    warstwa magistrali.

System radia definiowanego programowo powinien pracować w oparciu o komercyjne magistrale telekomunikacyjne. Zatem jego środowisko operacyjne powinno być zdolne do obsługi mechanizmów transportowych, które mogą realizować detekcję i korekcję błędów na poziomie obsługi magistrali. Przykładowe magistrale komercyjne, które mogą być zastosowane, to:

•    PCI oraz CompactPCI

•    Firewire

•    Ethernet.

Programowa struktura szkieletowa

Rys. 2.3. Organizacja składników architektury programowej SCA.

Przedstawiona na rys. 2.3 architektura programowa SCA pozwala na stosowanie komercyjnych komponentów do obsługi różnego rodzaju interfejsów szeregowych i

9