Gospodarka Energetyczna Wodna i Ściekowa - część praktyczna studia zaoczne
Zasada oznaczenia:
Metoda ditizonowa polega na reakcji jonów Zn2+ z ditizonem, w wyniku której powstaje związek kompleksowy (ditizonian cynku) o barwie czenvonoróiowej. Intensywność zabarwienia jest proporcjonalna do zawartości cynku i oznacza się metodą wizualną lub spektrofotometryczną przy długości fali X = 620nm.
Roztwór ditizonu (difenylotiokarbazon) o wzorze:
/ NH-NH-C6H5
nh-nh-c6h5
i o stężeniu c = 0,01% (m/V) w chloroformie (CHCI3) lub tetrachlorku węgla (CCI4), w środowisku kwaśnym zbuforowanym buforem octanowym (pH ok. 5) i zawierającym tiosiarczany (VI) (S2O32'), w obecności jonów Zn2+ zmienia zabarwienie roztworu z zielonego na czenvonoróiowe.
Metoda ta może być stosowana po wyeliminowaniu czynników przeszkadzających, takich jak:
- jony metali reagujące z ditizonem (Cd2+, Pb2+, Ni2+, Fe3+, Cu2+) przez dodanie tiosiarczanu (VI) sodu,
chlor i inne halogenki przez gotowanie roztworu.
Wykonanie:
Przygotowanie skali wzorców
1. Do sześciu probówek odmierzyć kolejno wzorcowy roztwór roboczy cynku (1 cm3 roztworu zawiera 0,006 mg cynku) w ilościach podanych w tabeli:
Wzorcowy roztwór cynku cm3 |
0,0 |
1,0 |
2,0 |
3,0 |
4,0 |
5,0 |
Zawartość cynku mg |
0,000 |
0,006 |
0,012 |
0,018 |
0,024 |
0,030 |
Zabarwienie |
Zielone |
niebieskie |
niebiesko fioletowe |
fioletowe |
lekko czerwono -fioletowe |
czerwono fioletowe |
2. Zawartość każdej probówki dopełnić wodą destylowaną do objętości 5 cm3.
3. Dodać 2,5 cm3 roztworu buforowego, 0,5 cm3 roztworu tiosiarczanu (VI) sodu i dokładnie wymieszać.
4. Następnie dodać (bardzo ostrożnie, pod dygestorium) po 5 cm3 roztworu ditizonu, zamknąć szczelnie plastikowym korkiem probówki i wstrząsać energicznie przez co najmniej 3 minuty.
Katedra Technologii Fermentacji i Mikrobiologii Technicznej http://vvww.ar.krakow.pl/tz/ktfimt/
37