5169915574

MARJAN STANGENBERG

O LETN1EM UWARSTWOW1ENIU TERMICZNEM I TLENOWEM JEZIOR AUGUSTOWSKICH

W celu określenia stopnia zeutrofizowania jezior

O

rupy

augustowskiej zebrałem w okresie 4—25 sierpnia r. 1932 mate-rjały, dotyczące stosunków termicznych i tlenowych następujących 8 jezior: Staw Sajenek (powierzchnia 35,64 ha, największa

27 m),

głębokość 12 m), Jeziorko Sajno (pow, 67,07 ha, n.

Sajno (pow, 525,63 ha, n, gł, 27 m), Rospuda i Necko (łączna pow. 518.5 hu, n. gł. 25 m), Białe (pow, 485,0 ha, n. gł, 31 m), Stu-dzieniczne (pow, 250,14 ha, n. gł. 31 m), Serwy (pow, 455.85 ha, n. gł. 41,5 m).

Badania przeprowadzałem w każdem jeziorze przynajmniej w pięciu punktach. Stanowiska obierane były: jedno w miejscu

największej

ości, cztery inne na izobacie 10 m, możliwie

na przeciwległych krańcach jeziora. W ten sposób prócz profilów pionowych uzyskałem dla każdego jeziora pewną ilość przekrojów, ilustrujących termikę i stosunki tlenowe w kierunku poziomym,

Materjał cyfrowy uzyskany w krótkim czasie w każdem jeziorze pozwolił mi wejrzeć w stosunki, panujące równocześnie na tym samym poziomie miejsc płytszych i miejsc największej

cości; chodziło mianowicie o sprawdzenie, czy w różnych punktach danego poziomu w jeziorze temperatura i nasycenie tlenem są te same, czy też zachodzą mniejsze lub większe odchylenia. Odchylenia takie, jeśli istnieją, mogą pozostawać