Prima facie jednak zaletą responsybilizmu jest to, że nie wymaga on postulowania specjalnych zdarzeń wewnętrznych sprawcy. Odciążając sferę mentalną pozwala na ujęcie działań wykonywanych bez powodu, zaniechań (nawet nieintencjonalnych), działań nawykowych etc.
Według poglądu standardowego (simple view) każdemu działaniu
intencjonalnemu, np. intencjonalnemu K-owaniu, towarzyszy odpowiednia intencja by k-ować:
(S) K-owanie a-y jest działaniem intencjonalnym tylko wtedy, gdy a K-uje zgodnie ze swoją intencją by K-ować.
Sformułowanie to abstrahuje od pytania o naturę związku łączącego działanie i intencję, ale ta kwestia omówiona zostanie w §5. Najpierw rozważymy pytania o naturę intencji, a w szczególności ich związek z pragnieniami i przekonaniami (§4.1), oraz związek umiejętności i działania intencjonalnego (§4.2). Natomiast w §4.3 przyjrzymy się rozmaitym argumentom za odrzuceniem poglądu (S).
4.1. Intencje a pragnienia i przekonania
We wczesnych pracach Davidsona14 dominował pogląd, że intencje dają się zredukować do innych stanów intencjonalnych. Davidson proponował, że intencje sątzw. racjami podstawowymi. Pierwszym krokiem Davidsona było ujęcie wszystkich stanów motywacyjnych, takich jak inklinacje, zachcianki, pragnienia, życzenia, nadzieje etc. pod terminem-parasolem „pro-postawy” (pro-attiludes). W literaturze przedmiotu mówi się o nich jako o pragnieniach (desires) w sensie technicznym. Para, składająca się z 14 Jest to szczególnie widoczne w Davidson D., Actions, Reasons, and Causes [w:] tegoż, Essays on Actions andEvents. Oxford: Clarendon Press, 1980, s. 3-19.
14