5192605146

38

Równość sytuacji autorka określa jako “równość uczestnictwa". Uznajac te formę równości za najtrudniejsza pojęciowo oraz analitycznie, 2. Morecka wskazuje na postulat

"zmniejszania różnic w sytuacji bytowej i środowiskowej rządzących i rządzonych, miasta i wsi oraz młodego pokolenia" (s. 27),

jako na praktyczny wyraz dażenia do osiagania równości

sytuacj i.

Spośród obu powyższych form równości społecznej "równość szans" wydaje sie być bardziej właściwa jako podstawa wyjściowa do określania proporcji międzyregionalnych. Implikacje tej formy równości dla problematyki regionalnej sa natychmiastowe; można wręcz postulować, by definicja podana przez Z. Morecka została rozszerzona tak. by brzmiała w swej środkowej części:    "bez ograniczeń wynikających z pozycji

społecznej oraz miejsca zamieszkania". Walor tej definicji polega na dynamicznym ujęciu procesów rozwoju jednostek i grup społecznych. Równość sytuacji jest natomiast koncepcja statyczna, odnosi sie bowiem do danej sytuacji, wynikającej ze zjawisk i procesów przeszłych, mających często swe podłoże w obiektywnych różnicach społecznych, ekonomicznych i przestrzennych. Za zasada równości szans. nie zaś równości sytuacji (określając te zasadę terminem "równość pozycji") opowiada sie także J. Pajestka (1981, s.128), wskazując. Ze zasada równości szans jest bardziej społecznie akceptowana.

Można jednak wskazać na pewien zakres, w którym pojecie równości sytuacji może być przydatne do określania "proporcji regionalnych", innymi słowy do formułowania dyrektyw społecznej polityki' regionalnej. Otóż nierówność sytuacji uznamy za przesłankę konstruowania proporcji regionalnych wtedy, gdy istnieją społeczności terytorialne, których potrzeby w sferze szeroko rozumianej infrastrktury społecznej oraz warunków środowiska naturalnego nie sa zaspokojone w stopniu uznanym za minimalny. Implikuje to przyjęcie założę-