49
Oznaczenia: C - Centrum
T - jednostki układu terytorialnego (województwa, miasta, gminy)
r - jednostki układy działowo-gałęziowego
(zjednocznia, zrzeszenia, przedsiębiorstwa)
W ujęciu normatywnym należy postulować równoprawność zarysowanych' wyżej ogniw, polegająca na braku trwałej dominacji i trwałego podporządkowani a. Istotne jest, by układy P i T były w stanie podejmować decyzje ich dotyczące. Założenia powyższe nie oznaczaj a postulowania zniesienia poaporzadkowah hierarchicznych - zakres ich oddziaływania powinien być jednak ograniczony do przypadków ewentualnych Sprzeczności decyzji podejmowanych na danym szczeblu z decyzjami podejmowanymi na szczeblu wyższym. Konflikty powstałe w trakcie podejmowania decyzji powinny być rozwiązywane zgodnie z ustalonymi procedurami.
Sprecyzowania wymagaja "funkcje celów” poszczególnych układów. Mówiąc najogólniej. funkcje te można sformułować następuj aco:
- Centrum: zapewnienie długofalowych, strategicznych
podstaw rozwoju kraju, jego integralności terytorialnej: realizowanie interesów ogó1nopahstwowych;
- układ przedsiębiorstw: prowadzenie działalności gospodarczej zgodnie z zasadami raikroracjonalności ekonomicznej. Zapewnianie dzięki tej działalności warunków do rozwoju;
- układ terytorialny: zaspokajanie potrzeb mieszkańców w sferze infrastruktury społecznej. Zadu społecznego, jakości środowiska naturalnego.
Takie postulatywne określenie funkcji celu poszczególnych układów nie wnika w zakres środków i instrumentów ich realizacji. Wskazuje ono jedynie na podstawowe cele. jakie układy te winny osiagać. Jeżeli jednak np. przedsiębiorstwo uznaje, że wyżej sformułowany cel jego funkcjonowania -