5194416029

ków w przemyśle, a w 1889 r. ubezpieczenia od ryzyka starości i inwalidztwa (por. J.Ratajczak 2004, s. 241).

W XX w. nastąpił rozwój teorii ryzyka ubezpieczeniowego i technik służących do identyfikacji i oceny stopnia ryzyka. W coraz szerszym zakresie zaczęto stosować metody matematyczne (matematyka ubezpieczeniowa nazywa się aktu-ariatem), rachunek prawdopodobieństwa (dział matematyki powstały już pod koniec XVII w.), metody statystyczne.

Rozwinięty rynek ubezpieczeniowy, z którym mamy do czynienia współcześnie, cechuje silna konkurencja, a zarazem postępująca koncentracja działających na tym rynku podmiotów, a także tworzenie się konglomeratów finansowych, w ramach których oprócz towarzystwa ubezpieczeniowego funkcjonują banki (oferowanie przez bank usług bankowych to tzw. bankassurance, z kolei pośrednictwo w sprzedaży niektórych produktów bankowych w sieci dystrybucyjnej ubezpieczycieli to assurebanking), towarzystwa funduszy inwestycyjnych czy fundusze emerytalne* . Postępująca globalizacja gospodarek i rynków finansowych z jednej strony stwarza nowe możliwości, z drugiej - niesie z sobą nowe, nieznane wcześniej rodzaje ryzyka. Wiele firm przenosi produkcję do innych krajów, często na inne kontynenty. Powoduje to nie tylko, określone wyzwania natury organizacyjnej, technologicznej czy logistycznej, ale także konieczność zapewnienia odpowiedniej ochrony ubezpieczeniowej. Dbałość o majątek dużej wartości, bardzo często obciążony zobowiązaniami kredytowymi, wpływa na to, że zwiększa się zakres i rozmiar ubezpieczeń obowiązkowych. Liberalizacja handlu międzynarodowego nie likwiduje potrzeby tego typu ubezpieczeń, przeciwnie, wprowadzane są one często według ujednoliconych standardów w coraz liczniejszych krajach (np. na jednolitym rynku Unii Europejskiej).

O kształcie współczesnego rynku ubezpieczeniowego decyduje z jednej strony dynamiczny rozwój nowych produktów, odpowiadających na stale zmieniające się potrzeby podmiotów gospodarujących, z drugiej strony działalność państw, które stają się zapewnić warunki do stabilnego, zrównoważonego rozwoju. Czynnikiem stymulującym rozwój ubezpieczeń, zwłaszcza w krajach rozwiniętych gospodarczo, jest rosnąca świadomość ubezpieczeniowa obywateli tych państw.

Oprócz ubezpieczeń majątkowych bardzo dynamicznie rozwijają się ubezpieczenia osobowe, w tym - długoterminowe ubezpieczenia na życie i ubezpieczenia emerytalne (por. W.Sulkowska (red.) 2007, s. 17). W XX w. obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, obejmujące początkowo wybrane grupy obywateli, stały się powszechne. Nowe wyzwania dla systemu ubezpieczeń społecznych stwarza w XXI w. proces demograficznego starzenia się społeczeństwa (wzrost

Przykładem takiego konglomeratu finansowego jest działająca także w Polsce grupa ING.

11