5217957230

Patenty

Prof. Małolepszy: Nasz patent został zaprezentowany na wielu konferencjach. Ponadto podjęliśmy próby znalezienia partnera przemysłowego. Przedstawiliśmy naszą ofertę wszystkim firmom w Polsce, które zajmują się produkcją klinkieru. Na razie prowadzimy rozmowy z jedną z firm. W dzisiejszych czasach wdrożenie patentu nie odbywa się z dnia na dzień, wymaga przedstawienia technologii, przygotowania surowca, czyli innymi słowy wymaga czasu. W mojej ocenie proces ten może potrwać kilka lat.

Newsletter: Co wynalazek oznacza dla przemysłu?

Prof. Małolepszy: Wiadomo, że każdy zakład pracy ma określony zakres działalności i na niej się skupia. W przypadku elektrowni jest to produkcja energii. Surowce wtórne nie zawsze pozostają w sferze ich zainteresowań. Nasze badania i wynikające z nich patenty dają możliwość odpowiedniego, selektywnego odbierania popiołów z elektrowni. Oznacza to, że na rynku mogą powstać różnego rodzaju nowe produkty, których sprzedażą może zająć się nowy podmiot gospodarczy.

Newsletter: Nad czym obecnie Pan pracuje?

Prof. Małolepszy: Od wielu lat w Katedrze prowadzone są badania nad wykorzystaniem surowców odpadowych. Uważam, że przy mądrym gospodarowaniu surowcami wtórnymi można je wykorzystywać jako cenny materiał. Przykładem może być wynalazek prof. Jerzego Grzymka, który jest twórcą jedynego na świecie patentu otrzymywania aluminium z popiołów lotnych. Ponadto obecnie pracujemy nad bardzo dużym projektem INITECH-u, którego kierownikiem jest prof. Jerzy Dyczek. Projekt dotyczy efektywnego wykorzystania popiołów lotnych, które znajdują się na hałdach. Szacuje się, iż na hałdach są dziesiątki, czy jak niektórzy mówią setki milionów ton cennego materiału mineralnego, w którym jest też sporo węgla. Niektóre cementownie już zainwestowały w tzw. I stopień separacji w celu odzysku węgla z popiołu jako paliwa do wypalania klinkieru portlandzkiego, a popiołu do produkcji wyrobów ceramicznych. Zespół ten prowadzi wielowątkowe badania dotyczące popiołów lotnych znajdujących się w 3 rejonach Polski. Skupiliśmy się na popiołach z elektrowni Połaniec, popiołach z rejonu Pątnowa (są to popioły lotne z węgla brunatnego, który jest zupełnie inny od tradycyjnych) i popiołach z Turoszowa, które powstają w fluidalnym spalaniu węgla z równoczesnym odsiarczaniem gazów. Jak wynika z naszych badań te popioły lotne mogą być cennym surowcem, który można by wykorzystać do produkcji wielu materiałów budowlanych i to nie tylko z zakresu ceramiki budowlanej, ale także z obszarów takich jak beton komórkowy, czy cementy specjalne, ekspansywne. W związku z powyższym w Katedrze przygotowaliśmy szereg zgłoszeń patentowych, z których część już została zgłoszona do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej. Projekt ma zostać zakończony w przyszłym roku, a naszym celem jest przedstawienie przemysłowi konkretnych propozycji. Innym ciekawym tematem, którym się zajmujemy jest wykorzystywanie surowców mineralnych (takich jak geza tj. mieszanina aktywnej krzemionki z węglanem wapna), których jest w Polsce dość sporo i mogą być wykorzystane do produkcji cementu. Udało nam się uzyskać grant na te badania. W obecnej chwili przemysł cementowy dość intensywnie się rozwija i wzrasta zapotrzebowanie na dodatki mineralne. W powyższym zakresie współpracujemy z Instytutem Ceramiki i Materiałów Budowlanych i z Centrum Betonu „Cebet". Wspólnie wystąpiliśmy o granty na badania dotyczące produkcji betonów komórkowych, które będą wykorzystywać między innymi te cementy.

Chciałbym zaznaczyć, iż wszystkie nasze działania podporządkowane są przesłaniu sformułowanemu przez wybitnego profesora i Rektora naszej uczelni W. Goetla-,, co przemysł wytworzył jako odpad, powinien sam go zagospodarować, a pracownicy naukowi w tym powinni mu pomóc".

Prof. dr hab.inż. Jan Małolepszy

Jest absolwentem AGH na kierunku technologia chemiczna, specjalność tech-

Inologia materiałów budowlanych (w szczególności materiały wiążące i betony). W roku 1990 uzyskał tytuł doktora habilitowanego, w 1997 r. profesora tytularnego, a w 2002 r. profesora zwyczajnego. Od 2005 roku jest kierownikiem Katedry Technologii Materiałów Budowlanych. Jest twórcą lub współtwórca 57 patentów, współautorem 11 pozycji książkowych oraz około 300 artykułów i wystąpień konferencyjnych. Jest promotorem około dziewięćdziesięciu prac magisterskich, dziesięciu zakończonych przewodów doktorskich oraz aktualnie jest opiekunem trzech słuchaczy studiów doktoranckich.

Odbył staże w: Kijowskim Inżynieryjno - Stroitielnym Instytucie, Che-miczno-Technologicznym Instytucie Moskiewskim, Instytucie Betonu i Cementu w Sztokholmie i wielu innych ośrodkach zagranicznych. W roku 2005 został doktorem Honoris Causa Technicznego Uniwersytetu Budownictwa i Architektury w Charkowie. Jest Przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych, ponadto jest członkiem:

1.    Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN,

2.    Int. Soc. for the Environmental and Technical Implications with Alternative Materiale (Holandia),

3.    Redakcji Czasopisma "Cement, Wapno, Beton",

4.    Komisji Nauk ceramicznych PAN,

5.    Polskiego Towarzystwa Ceramicz-

6.    Rady Naukowej Instytutu Techniki Budowlanej,

7.    Stowarzyszenia Producentów Betonu.