5217957648

z pewnością czegoś więcej z przygotowywanej właśnie do druku publikacji związanej z setną rocznicą powstania wspomnianej szkoły; informację tę zawdzięczam Józefowi Mar-gulesowi, szkolnemu koledze Nowaka - od pierwszej klasy aż do matury - autorowi m.in. jego biogramu przygotowanego jesienią 2004 roku do tej właśnie księgi¹.

Po złożeniu egzaminu dojrzałości Nowak opuścił Wielko-polskę i rozpoczął studia na Uniwersytecie w Wilnie, uczelni, której przywrócono dumne imię wielkiego króla i założyciela Stefana Batorego. W latach studiów wileńskich -zaledwie dwóch krótkich, ale niezwykle intensywnych latach - Nowak słuchał najwybitniejszych ówczesnych wykła-dowców-humanistów: prof. Mariana Zdziechowskiego, emerytowanego już profesora literatury powszechnej i członka Akademii Umiejętności (młody student napisał nawet wspomnienie o swym pierwszym mistrzu - była to jego pierwsza publikacja²), profesorów historii i teorii literatury polskiej Manfreda Kridla i Konrada Górskiego, filozofów (znawców zwłaszcza logiki, etyki i estetyki) profesorów Tadeusza Czeżowskiego (ucznia Kazimierza Twardowskiego) i Henryka Elzenberga (ucznia Edmunda Husserla), wreszcie wybitnego historyka profesora Stanisława Kościał-kowskiego (znawcy zwłaszcza historii Wielkiego Księstwa Litewskiego).

W ciągu owych dwóch lat Nowak zdobył solidne podstawy warsztatu filologicznego: opanował teorię literatury, zapoznał się z literaturą europejską, historią literatury i języka polskiego, dzięki zainteresowaniu historią i filozofią zyskał dla swych przemyśleń szerszą, humanistyczną perspektywę. Opanowanie języka niemieckiego na dobrym poziomie pozwoliło mu na przygotowanie i ogłoszenie drukiem prze-

38

1

   Dr Józef Margules (płk w stanie spoczynku) jest historykiem, autorem m.in. przejmującej książki: Oswobodzenie Sachsenhausen. (Polacy przynieśli wolność więźniom obozu). Warszawa 1995.

2

   „Sprawy Otwarte. Dwutygodnik kulturalno-społeczny” [W młodych oczach. Kolumna poezji i sztuki młodego Wilna. Nr 1] 1938, R. 2, nr 21 (42), s. 4.