międzynarodowych. Powszechna akceptacja key currency sprawia, że finanse międzynarodowe mają jednolity standard monetarny dla wszelkiego rodzaju transakcji międzynarodowych.
Współczesna literatura ekonomiczna formułuje kilka warunków jakie musi spełnić gospodarka emitująca walutę międzynarodową (kluczową).
Oto one:
1. Jest to waluta kraju dominującego w gospodarce światowej,
2. Rynek finansowy kraju jest znaczących rozmiarów, o dużej płynności i wysokim stopniu liberalizacji,
3. Waluta charakteryzuje się stabilną wartością w czasie i jest powszechnie akceptowana,
4. Gospodarka jest w stanie zaspokoić popyt na płynność międzynarodową i rezerwy walutowe.
Gdyby powyższe warunki odnieść do realiów drugiej połowy lat 40., to nie ma wątpliwości, że tylko gospodarka amerykańska spełniała te warunki.
Kiedy wykształcał się po II wojnie światowej system oparty na walucie kluczowej, ekonomiści i politycy zaczęli zadawać pytania:
- czy key currency może być tylko jedna ?
- czy możliwe jest funkcjonowanie finansów międzynarodowych z dwoma, trzema walutami kluczowymi?
Pytania formułowane w latach 40.,50., stają się coraz bardziej aktualne dziś, na początku XXI wieku. Wielu ekonomistów uważa, że system wielodewizowy, który wykształcił się w latach 70. oznacza, że w praktyce mamy do czynienia z kilkoma walutami kluczowymi. Tak na przykład K. Zabielski uważał ,że istotą systemu jest pełnienie przez wiele walut funkcji pieniądza międzynarodowego (Zabielski 1999: 51)1.
Zdecydowanie odmiennego zdanie ma B. Eichengreen i cytowany przez niego A. Persaud (Eichengreen 2010: 129). B. Eichengreen zbadał relacje między funtem i dolarem w ujęciu historycznym, ocenił perspektywy współistnienia dolara i euro i doszedł do wniosku, że waluta kluczowa może być tylko jedna. Zwraca jednak uwagę na fakt, że niektóre funkcje monetarne mogą być pełnione w znaczącym zakresie przez inne waluty. Tak np. zdaniem B. Eichengreena funkcję aktywu rezerwowego czy waluty fakturowania handlu mogą pełnić pieniądze innych państw.
Mam świadomość, że K. Zabielski pisze o walutach międzynarodowych, nie kluczowych, nie zmienia to jednak faktu, że w założeniach systemu wiclodewizowego opierał się na kilku - kilkunastu walutach dominujących.