3
W sieciach klient-serwer zasoby często udostępniane gromadzone są w komputerach odrębnej warstwy zwanych serwerami. Serwery zwykle nie mają użytkowników bezpośrednich. Są one raczej komputerami wielodostępnymi, które regulują udostępnianie swoich zasobów szerokiej rzeszy klientów. W sieciach tego typu z klientów zdjęty jest ciężar funkcjonowania jako serwery wobec innych klientów. Taki typ sieci tworzy się za pomocą systemów Windows NT/2000 Server, Novell NetWare czy Linux.
Wyróżnia się kilka rodzajów serwerów (klasyfikacja zaczerpnięta z książki B. Komara: „TCP/IP dla każdego”1:
o Serwery katalogów
Dostarczają scentralizowanej usługi katalogowej, służącej do zarządzania kontami użytkowników, grup i stacji sieciowych oraz umożliwiającej scentralizowanie procedur uwierzytelniania i autoryzacji, o Serwery plików i drukarek
Zapewniają bezpieczne składowanie wszystkich danych. Mogą również obsługiwać kolejki drukowania, które zapewniają dostęp do urządzeń drukujących udostępnianych w sieci, o Serwery aplikacj
Pełnią funkcję serwera aplikacji typu klient-serwer. W środowisku typu klient-serwer na kliencie uruchamiana jest jedynie niewielka wersja programu (tzw. procedura pośrednicząca), która zapewnia możliwość łączenia się z serwerem. Aplikacja po stronie serwera jest wykorzystywana do wykonywania silnie obciążających procesor zapytań klienta. Przykładami serwerów aplikacji mogą być serwery WWW i serwery baz danych, o Serwery pocztowe
Zapewniają klientom sieci możliwość korzystania z poczty elektronicznej. Wykorzystanie bram pozwala przekazywać pocztę pomiędzy różnorodnymi systemami pocztowymi, o Serwery bezpieczeństwa
Zabezpieczają sieć lokalną, gdy jest ona połączona z większymi sieciami, takimi jak Internet. Do tej grupy należą firewalle i serwery proxy.
Komar, B. (2002). TCP/IP dla każdego. Gliwice: Helion, strona 34
http://sieci-komputerowe.w.interia.pl