154
Izoknefa 20 dni pochmurnych idzie przez Galicyę, przez północne zbocza płyty Podolskiej, a po przecięciu Bohu zwraca się na północ i przechodzi nad Kijowem równolegle do izo-knefy dni 15.
Część Księstwa Poznańskiego i Prusy Królewskie otoczone są zamkniętą izoknefą 20 dni i mają liczby dni pochmurnych poniżej 20.
Drugą taką dziedzinę spotykamy w okolicach Niemna dolnego i w północnej części pojezierza Prusko-Mazowieckiego. Przez część Litwy i Białej Rusi, dwukrotnie przecinając Dźwinę środkową, przebiega izoknefa 25 dni pochmurnych; podobnież przez Śląsk i Królestwo Polskie, wrzynając się ostrym klinem na wschód, idzie druga izoknefa 25 dni.
W okolicach Odry górnej, koło Wrocławia, spotykamy izo-knefę 30 dni, t. j. największej liczby dni pochmurnych, jaka istnieje w lecie na ziemiach polskich.
Dni pochmurne w jesieni.
Podczas jesieni najpochmurniejsza jest część Litwy z Wilnem i Mińskiem, otoczona izoknefą zamkniętą 45 dni pochmurnych, a najpogodniejsza Galicya i brzegi morza Czarnego z izoknefą 30 dni.
Izoknefa 35 dni pochmurnych przebiega przez Księstwo Poznańskie i część Królestwa, omija Kraków z Zachodu i dalej idzie na wschód przez Galicyę i Wołyń.
Na Śląsku górnym mamy krótkie łuki izoknef 40 i 35 dni pochmurnych. Delta Niemna wraz z dolną częścią tej rzeki otoczona jest zamkniętym pierścieniem izoknefy 35 dni pochmurnych; w Prusach Królewskich przebiega jeszcze jedna izoknefa tej samej wartości.
Izoknefa 40 dni pochmurnych wybiega z nad Dźwiny Zachodniej, przecina Niemen dolny w pobliżu Kowna, przechodzi przez Siedlce i dochodzi do Puław, skąd zmienia kierunek na wschodni przez Polesie wzdłuż Prypeci.
Północ Kurlandyi otoczona jest drugą izoknefą tej samej wartości.
Styczeń.
Według przebiegu izoknef styczniowych najbardziej zachmurzone są w tym miesiącu okolice Wilna, Mińska i Wasilewicz; dziedzina ta jest otoczona izoknefą 20 dni pochmurnych.