Grażyna Gunia
Katedra Pedagogiki Specjalnej Akademii Pedagogicznej w Krakowie organizowała w ostatnich latach międzynarodowe konferencje naukowe, które dotyczyły dwóch kwestii: interdyscyplinarnego i wielowymiarowego problemu edukacji i rehabilitacji osób niepełnosprawnych oraz diagnozy i terapii małego dziecka o specjalnych potrzebach edukacyjnych a także zagadnień związanych z kulturowymi kontekstami niepełnosprawności.
W Polsce, zgodnie z najnowszymi normami obowiązującymi w Europie i wielu krajach świata, programy wczesnej diagnozy i interwencji pedagogicznej są podstawowym ogniwem współczesnych działań rehabilitacyjnych. Pracownicy Katedry Pedagogiki Specjalnej w ramach badań naukowych od lat opracowują zagadnienia dotyczące uwarunkowań przebiegu i efektów procesu rehabilitacyjnego dzieci niepełnosprawnych. Problem wczesnego wykrywania zaburzeń rozwojowych u dzieci oraz propagowania skutecznych i sprawdzonych metod terapii małego dziecka był omawiany podczas obrad dwóch międzynarodowych konferencji naukowych poświęconych problematyce wczesnej interwencji pedagogicznej.
Pierwsza z nich odbyła się 26 listopada 2004 r. Zorganizował ją Zakład Dydaktyki Specjalnej Katedry Pedagogiki Specjalnej przy współpracy Krakowskiego Ośrodka Rehabilitacji Wieku Ro
zwojowego. Przewodnim tematem była: Diagnoza i terapia małego dziecka o specjalnych potrzebach. W skład Naukowego Komitetu Programowego, oprócz prof. Janiny Wyczesany -kierownika Katedry, weszli: dr Maria Krystyna Drewniak - specjalista pediatrii i wczesnej rehabilitacji, dyrektor Krakowskiego Ośrodka Rehabilitacji Wieku Rozwojowego oraz prof. Theodor Hellbrugge - były kierownik Katedry Pediatrii Społecznej na Uniwersytecie Ludwika-Maksymi-liana w Monachium, twórca przetłumaczonej na 30 języków świata Monachijskiej Funkcjonalnej Diagnostyki Rozwojowej, propagator pedagogiki opartej na metodzie Marii Montessori. Zgodnie z celem konferencji rozważano trzy kręgi tematyczne: 1) metody pracy rewalidacyjnej z dziećmi niepełnosprawnymi. 2) koncepcję pedagogiczną M. Montessori w pracy z dzieckiem o specjalnych potrzebach, 3) współpracę specjalistów z rodziną dziecka niepełnosprawnego. Teoretyczne i praktyczne rozwiązania dla dobra
dziecka zintegrowały przedstawicieli nauk me- -
dycznych i pedagogicznych oraz specjalistów 111
z Krakowa i innych ośrodków krajowych i zagra- -
nicznych.
Kolejna konferencja, kontynuująca omawiany cykl zagadnień - zorganizowana przez Katedrę i Krakowski Ośrodek Rehabilitacji Wieku Rozwojowego we współpracy z Międzynarodową Akademią Rehabilitacji Rozwojowej w Mona-
Konspekt nr 4/2006 (27)