Głosy o ksiqżkach
Bożena Raszkę
Pojawiające się co pewien czas nowe podręczniki i przewodniki metodyczne do nauki muzyki wzbudzają zawsze duże zainteresowanie wśród nauczycieli, są bowiem źródłem bardzo cennych materiałów do pracy z dziećmi w szkole ogólnokształcącej, gdzie nauka muzyki jest łatwa dla dzieci, a złożona i niejednokrotnie trudna dla nauczycieli. Dlatego też z zadowoleniem trzeba przyjąć ukazanie się nowej książki - podręcznika Romualdy Ław-rowskiej pt. Rytm, muzyka, taniec w edukacji.
Podręcznik jest pozycją godną uwagi, gdyż autorka przeznaczyła go dla studentów kierunków pedagogicznych i pedagogiczno-muzycz-nych, a także nauczycieli pracujących z dziećmi w szkole ogólnokształcącej na poziomie podstawowym.
Wyboru treści autorka dokonała na podstawie swojej wieloletniej pracy pedagogicznej i naukowej. Dotyczy ona najważniejszych zagadnień związanych z podstawowymi elementami
Ławrowska Romualda, Rytm, muzyka,
muzyki (dynamika, rytm, metrum, tempo, melodia, forma muzyczna itp.), a także opowieści ruchowych, tańców, ćwiczeń kształtujących świadomość ruchu, oddechowych, relaksacyjnych itd. Realizacja ich, z uwagi na specjalne zainteresowania autorki i potrzeby dzieci w tym wieku, koncentruje się wokół ruchu, przedstawia bowiem różne formy dydaktycznych gier muzycz-no-ruchowych takie jak: zabawy z piosenką, zabawy taneczne, a także zabawy ruchowe do znanych utworów fortepianowych z literatury dziecięcej (np. J. S. Bach, F. Chopin, P. Czajkowski, S. Moniuszko, B. Bartok, i inni). Proponowane są różne warianty opracowania ruchowego tychże utworów. Inscenizacje, ilustracje ruchowe, towarzyszą także piosenkom, które autorka wybrała z myślą o dzieciach w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
W książce zawarty jest różnorodny materiał muzyczny, który obejmuje zarówno teksty wierszyków, wyliczanek do rytmizacji, folklor dziecięcy, muzykę regionalną, jak również tańce narodowe.
Zabaw}' i ćwiczenia muzyczno-ruchowe wyprowadzone są z założeń metody rytmiki Emila Jaques-Dalcroze’a, a także twórczych zadań opartych o metodę Carla Orffa. Są to więc zarówno ćwiczenia podstawowe, a związane z pobudzaniem i hamowaniem ruchu, realizacje ru chowe tematów rytmicznych, kanonu rytmicznego, fraz, zadań, repetycji czy wariantów, jak i opowieści ruchowe, dźwiękowe, echa rytmicz-
ne itd. Autorka w swych rozwiązaniach metodycznych proponuje łączenie ruchu z innymi ak-tywnościami muzycznymi jak śpiew i gra na prostych instrumentach.
Dobór treści w podręczniku jest klarowny i dobrze przemyślany, uwzględniający podstawowe zasady dydaktyczne, w których dominującą jest stopniowanie trudności. Zachowana jest także proporcja między treściami, które dotyczą teoretycznych podstaw wiedzy o muzyce a umiejętnościami, koniecznymi do praktycznej reali-
Konspekt nr 4/2006 (27)