5332217809

Z dziejów Uczelni

misję Rewizyjną stanowili: przewodniczący -Stanisław Serafin (matematyk), członkowie -Stanisław Gajerski, Stanisław Piszcz (Rzeszów, geograf), Marianna Krasuska (Proszowice, matematyk), Stanisław Luźny (rusycysta).

Zrzeszenie liczyło wówczas 257 członków, a jego oddziaływanie ograniczało się - zgodnie ze statutem - tylko do terenu Krakowa. W 1964 r. pojawiła się idea tworzenia oddziałów terenowych w ośrodkach z licznym skupiskiem absolwentów WSP. Dla zorganizowania kola wystarczało 5 absolwentów. Powołano 7 pełnomocników do organizacji kół w Nowym Sączu, Grudziądzu, Rzeszowie, Tarnowie, Zielonej Górze, Katowicach i Nowej Hucie. Na przeszkodzie sta nął jednak wymóg osobnej procedury rejestracyjnej dla każdego z projektowanych oddziałów. Celem głównym ZA stały się: doraźne utrzymywanie kontaktów osobistych, pomoc naukowa i samokształceniowa dla zrzeszonych, opieka nad absolwentami rozpoczynającymi pracę zawodową, organizacja zjazdów członków ZA.

Wielką wagę zarząd przywiązywał do wspierania wysiłku absolwentów chętnych do podnoszenia kwalifikacji zawodowych, co umożliwiały wciąż nowe uprawnienia dydaktyczno-naukowe WSP (zobacz: Aneks). Nie mniejszą wagę zarząd przykładał do rozwoju naukowego członków poprzez umożliwienie im prowadzenia badań własnych pod kierunkiem macierzystych katedr i instytutów w miejscu pracy absolwenta. Władzom Uczelni zarząd składał wnioski o zabezpieczenie stosownych kwot w budżecie szkoły na rzecz badań naukowych prowadzonych przez absolwentów zatrudnionych poza WSP. Władzom katedr proponowano natomiast upowszechnianie wyników tych badań w postaci referatów wygłaszanych przez absolwentów na zebraniach naukowych. Postulowano także publikowanie tych prac najpierw w „Roczniku Naukowo-Dydaktycznym WSP”, a w dalszej perspektywie we własnej oficynie wydawniczej. Sprawa druku zbiorów streszczeń lub fragmentów’ prac magisterskich oraz przyczynków i rozpraw autorstwa absolwentów spoza Krakowa była przedmiotem dyskusji kolejnych zarządów. Uważano bowiem, że podnosiłoby to rangę nauczycieli pracujących także naukowo, a Uczelni z czasem umożliwiałoby dobór potencjalnych kandydatów do pracy w WSP.

Pierwsze lata rozwoju każdej organizacji zwykle są najbardziej dynamiczne. Na okres pracy początkowych trzech lat przypada większość znanych działań zrealizowanych oraz zaprojektowanych przez zarząd. Z nielicznych zachowanych zapisów wiadomo, że: zebrania zarządu zwoływano raz w miesiącu, zaczęły się kłopoty ze ściągalnością składek z całego okresu 3-lecia (składka roczna wynosiła 20 zł), zarząd organizował uroczystości pożegnania kolejnych roczników absolwentów - tym samym pozyskując nowych członków zrzeszenia, rozesłano ankiety sondażowe z 23 pytaniami do 1450 absolwentów - odpowiedź nadeszła od 300 osób, nikłe zainteresowanie ankietą uniemożliwiło wykonanie mapy obrazującej oddziaływanie terytorialne WSP poprzez swoich wychowanków. Z okazji 15-lecia Uczelnia przygotowała obszerne, jubileuszowe wydanie dokumentacyjne; znaczący wkład w opracowanie i zredagowanie księgi wniósł zarząd zrzeszenia.

W listopadzie 1964 r. (w nakładzie 350 egz.) zarząd wydal Informator, w którym na 13 stronach składa sprawozdanie z pracy oraz zamieszcza obszerne wypisy ze statutu zrzeszenia.

W tym samym roku, do już istniejących w Krakowie, dołączyło kolejne: Stowarzyszenie Absolwentów Uniwersytetu Jagiellońskiego. 0 próbach współpracy lub kontaktów tych 4 stowarzyszeń brak jakiejkolwiek informacji.

Zarząd III; 1965/66-1966/67

Znany jest 5-osobowy skład zarządu: przewodniczący - Mieczysław Stefanów (geograf), sekretarz - Stanisław Serafin, członkowie - Zbigniew Tabaka, Feliks Kiryk, Hieronim Szczegóła (Zielona Góra, historyk). Mimo że artykuł 23 „Statutu ZA” zakładał wybory zarządu co 3 lata, praktyka wykazała zmiany co 2 lata. Funkcjono-

Konspekt nr 4/2006 (27)