5399619922

Jana Frey: W ślepym zaułku wolności. Dzieci ulicy. „Ossolineum Wrocław 2001.

,J>o jakimś czasie znowu doszłam do siebie i ponownie ukradłam torebką, tym razem w śródmieściu. Kupiłam sobie coś do jedzenia, a u dealera na Dworcu Zachodnim speed i ec-stasy, które połknęłam, jakby to były tabletki od bólu głowy. ”

Od kilku lat Wydawnictwo „Ossolineum” wydaje książki z serii „Nasza Biblioteka” poruszające ważne, nawet drastyczne problemy młodych ludzi. Do tej pory ukazały się m.in. „Bez odwrotu”, „Odlot na samo dno”, „W sidłach anoreksji”.

Po przeczytaniu tej książki z przerażeniem stwierdziłam, iż powstała ona w oparciu o prawdziwe wydarzenia. Jana Frey tak opisała początek swojej znajomości z dziewczyną, która później została bohaterką jej książki: „Sofię poznałam w Monachium (...). Do tego dnia niewiele o niej wiedziałam - jedynie to, że przez prawie dwa lata żyła w swoim rodzinnym mieście poza domem, z którego uciekła, kiedy miała 14 lat.”

Sofia jest dzieckiem gwałtu, z tego też powodu została znienawidzona przez matkę i była tylko kolejnym zawadzającym meblem w domu, o który ktoś ciągle się potyka. Dziewczyna czuła, że tylko utrudnia innym życie. Prawdziwe piekło dla dziewczyny zaczyna się kiedy piękna Franziska - matka Sofie - spotyka Karla, później ojczyma Sofie. O ile przed przybyciem Karla do jej rodzinnego domu, dziewczyna była dla wszystkich obojętna, teraz stała się przedmiotem, na którym można wyładować złe emocje. Bohaterka wielokrotnie bita przez wracającego z pracy w złym humorze ojczyma. Więc ucieka przed znęcającym się nad nią ojczymem, przed napastującym ją obleśnym kolegą Karla. Dokąd ucieka? Do umierającego w domu opieki staruszka, który jako jedyny okazał jej prawdziwą, rodzinną miłość, choć praktycznie nie był z nią spokrewniony. Kiedy jednak jego życie dobiega końca, Sofie nie ma już w nikim oparcia. Opuszcza ją także chłopak, który też, jak ona, był maltretowany przez ojczyma. Opuszcza, gdyż boi się o swoje życie. Pozostaje sama, a kiedy zaczyna kraść trafia do schroniska dla nieletnich. Kolejna placówka, kolejna ucieczka stają się sposobem na życie, bowiem chce uciec jak najdalej. Kradzieże, narkotyki, prostytucja, poroniona ciąża, nocowanie pod gołym niebem i rozpaczliwe poszukiwanie bliskości z kimkolwiek. To wszystko doprowadza ją do stanu, z którego są tylko dwie drogi: śmierć lub czyjaś pomocna ręka, która pojawia się w ostatniej chwili.

Książka kończy się jednak optymistycznie, Sofie udaje się z tego wszystkiego wyjść, mam nadzieję, że na zawsze.

Historia ta w swojej treści przypomina głośną książkę „Dzieci z dworca ZOO”, jest tak samo mroczna i tak somo porażająca grozą opisywanej rzeczywistości.

Agnieszka Gola LO Krosno