5399619959

płomienia przez lotne sole tych pierwiastków. Podobną właściwość wykazują również atomy cięższych berylowców: Ca, Sr, Ba, Ra. Największe wartości energii jonizacji, poza gazami szlachetnymi, wykazują pierwiastki położone w prawym górnym rogu układu okresowego.

Energia elektronopowinowactwa

Elektronopowinowactwo (EP) jest wielkością, która charakteryzuje zdolność atomu do przyłączania elektronu. Ilościowo określa się je jako energię wydzielaną podczas takiego procesu:

^x(g) + ^e —► X~_(g, + EP

Doświadczalnie wyznaczono wartości energii elektronopowinowactwa tylko dla nielicznych pierwiastków z grup 16 i 17. Stwierdzono, że jedynie przyłączenie pierwszego elektronu połączone jest z wydzieleniem energii, natomiast przyłączenie drugiego i kolejnych elektronów jest procesem endotermicznym. Należy pamiętać, że energia elektropowinowactwa nie jest „ odwróconą ” energią jonizacji:

^x (g) + ^e X(_g)

H	-73
Li	-60	Be	>0
Na	-53	Mg	>0
K	-48	Ca	-2
Rb	-47	Sr	-5

Wartości energii elektropowinowactwa [kJ/mol]

										He > 0
B	-27	C	-122	N	>0	O	-141	F	-328	Ne > 0
Al	-43	Si	-134	P	-72	S	-200	Cl	-349	Ar > 0
Ga	-30	Ge	-119	As	-78	Se	-195	Br	-325	Kr > 0
In	-30	Sn	-107	Sb	-103	Te	-190	I -295		Xe > 0

Z przedstawionego zestawienia wynika, że najbardziej reprezentatywne pierwiastki, przy przechodzeniu od grupy 1 do 17 wykazują coraz większą zdolność do przyłączania elektronu (energia elektropowinowactwa staje się coraz bardziej ujemna w okresach przy przechodzeniu z lewa na prawo). Atomy chlorowca, o konfiguracji elektronowej ns²p⁵ charakteryzują się najbardziej ujemną wartością energii elektropowinowactwa.

Elektroujemność

Elektroujemność (%) jest empiryczną miarą tendencji atomów w cząsteczce do przyciągania elektronów. Wielkości tej nie określa się na drodze eksperymentalnej, ale za pomocą obliczeń. Obecnie istnieje około 20 skal elektroujemności, w których za podstawę obliczeń wykorzystuje się różne właściwości związków. Do najbardziej typowych należą:

10